ik ga ff denken en graven in mijn geheugen

wat ik als eerste dacht: geen sketsches en al helemaaaaal geen alfabet  
Dat vind ik dus zoooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo ooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo oooooo vreselijk (kwam het over dat ik er niet gecharmeerd van ben        )

Een leuke(re) vorm van het standaard alfabet vind ik dan wel de foto album versie waarbij dan middels foto's en verhalen uit het hele leven van de bruid en bruidegom vastgelegd is.
Maar dat is leuk om na te lezen, het verhaal per letter kan wat uitgebreider met dus een leuke foto erbij (eentje van vroeger of juist de basisschool/middelbare school/ het bierteam of weet ik het zoals dat er nu uit ziet). Meer voor het paar en dus niet voor de rest om uitgebreid naar te luisteren...

Toen vrienden van ons trouwden was er door haar familie ook een heel gebeuren in elkaar gedraaid en ik had vooral last van plaatsvervangende schaamte afentoe  

Maar hier heb je dus helemaal niks aan... sorry.

Het alfabet vond ik ook vreselijk, tot een aantal vrienden dat zingend/acterend gingen doen, met humor en niet te langdradig maar ook niet te kort.

Een lied maken op een bekend refrein was ook wel geinig, geen beschamende dingen, maar gewoon een weergave van hoe de twee echtelieden zijn en hoe ze elkaar ontmoet hebben.

Een toneelstukje over hoe de twee personages zijn... op oudere leeftijd dan wel te verstaan. Even iets overtrekken/overdrijven maar duidelijke karakter eigenschappen of uitspraken er in verweven. Je kan het dan ook op diverse nationaliteiten terug laten komen, een zinnetje hier, een bepaald gebaar/ritueel wat herkenbaar is.

Vrienden hadden toen iets gedaan met onze hobby en daar in verweven waar we of een blunder hadden geslagen of juist goed in waren. Cadeau verstopt in het "hoogtepunt" in dit geval een grote knoop... een zgn keesje of knots.

Heb ook een fotoalbum gekregen van onze vrijgezellendag, we waren samen met onze vrienden eerst getrakteerd op een ontbijt (zus schrok even van de extra sloten die we aangebracht hadden, maar beste vriend had alle sleutels) daarna naar walibi flevo... met extra toevoegingen van onze beste vrienden, een persoonlijke noot, wens, anekdote.

De feestkrant ken ik niet... kan ik dus ook weinig op aanvullen... maar misschien schieten er binnenkort nog wel meer dingen te binnen, mijn familie (moeders kant) was altijd behoorlijk creatief bij bruiloften.

Nynke

Thanks!

Heb gisteren inderdaad de gastenlijst opgevraagd en wilde ze allemaal aanschrijven om iets toe te sturen. Anekdote, recept, foto, noem maar op. Maar moet dat dan wel in het Frans laten vertalen, want een paar van die franzozen spreken dus geen Engels. Gelukkig beste vriendin van schoonzus wel, dus als ik het in Engels aan haar aanlever, kan zij het wel vertalen.

Kom maar, kom maar met die ideeën! En alvast bedankt natuurlijk!!!

 

oh ja die vergeet ik helemaal...
Toen vriendin van mij ging trouwen kregen we van de ceremoniemeester of hoe je het ook wilt noemen haha een brief.

Ze zouden een maand na hun trouwen in hun nieuwe huis trekken.
En hoewel het geen kelder had zouden ze het leuk vinden om het paar de eerste flessen van hun eigen wijn collectie aan te kunnen bieden.
Maar dan niet gewoon een fles wijn... maar dan met een leuk (eigen) recept erbij waar de wijn goed bij zou smaken etc etc.
Dat was wel heel leuk gedaan, ze hadden daar een opstelling waar alle flessen (echt vrijwel iedereen had gehoor gegeven aan het verzoek) neergezet werden en ook iedereen had de moeite genomen om er leuke, lekkere recepten bij te doen en later kregen we keer een kaartje dat de wijn op was en het recept geslaagd  (dat vond ik dan wel erg leuk dat ze het daadwerkelijk een keer gemaakt hadden).

Wat ook leuk is is wegwerpcameraatjes op alle tafels neerzetten en de gasten foto's laten maken. Die kan je dan laten ontwikkelen en een geweldig foto-album van maken. (bij ons was dat geweldig). Hebben de gasten ook wat te doen. En wij hadden bellenblaas op de tafels leuk effect op de foto's.

Ook hadden wij een goede band. Zo van niet zeuren, maar dansen.

Tja die polonaise, dat is ongeveer het enige wat mij woedend gemaakt heeft. Van te voren aangegeven dat ik het pertinent niet zou dulden als ze die zouden draaien, hoeveel verzoeken ze ook zouden krijgen. Maarja... was tegen dovemansoren geloof ik. Ben er nog spinnijdig over, mijn dag, mijn wensen, slikken of stikken mensen! We hadden een goede band met uitnodigende muziek, er werd dus echt wel gedanst, hadden we geen poliomalaise voor nodig.

Geloof dat mijn gezicht boekdelen gesproken heeft...