Hi,
Ik wilde heel graag thuis bevallen, bij Lynn al, maar ja gebroken vliezen, geen weeen, en na drie dagen toch maar naar zkh, ach ja.
Bij Liam wilde ik graag thuis bevallen, omdat ik dan Lynn nergens hoefde te dumpen(zo voelde het voor me), maar ja Liam had geen zin om te komen, en in het zkh met opwekkers en pff wat er verder allemaal nog is gebeurd, daar hoefde ik Lynn niet bij te hebben.
Ik vind het nogal logisch dat er zoveel kindjes dood gaan hier in Nederland, er wordt niet geluisterd naar de vrouwen die zwanger zijn, want tja hartslag en bloeddruk is goed, dus baby vermaakt zich wel.
Dat is in ieder geval mijn ervaring ermee.
Ik was al overtijd, al heel zwangerschap geroepen dat ik neit wilde overdragen omdat ik bang was dat mijn kind dat niet zou overleven, weet niet hoe ik erbij kwam, heeft twee weken langer gezeten, kerngezond, maar goed een vrouwke die ik ken, heeft d'r kindje af moeten geven, was een dag na veertig weken, en kindje had zichzelf opgehangen aan navelstreng. Pfff denk er best vaak aan, word er niet goed.
Ik ben niet echt van de bevallingen, laat mij maar zwanger zijn, en kindjes opvoeden, hihihi, maar dat bevallen, pff, niet echt mijn ding, alhoewel, ik bij Liam's bevalling wel kei plezier heb gehad, lang leve ruggeprik, en laatste kwartier was heel heftig(was niet gaaf), maar begin van persen, heb ik me ziek gelachen, voelde niks veel lol gehad met verloskundige daar), hmm tja kan allebei nog als dag van gister herinneren.
X