Je kan de kinderen daar niet vergelijken met de kinderen hier. Ik heb medelijden met ieder kind wat daar geboren wordt, omdat zij nooit echt kind mogen zijn!
Dat ernstige zaken als doodstraf en (te) jong (te) volwassen moeten zijn afschuwelijk zijn staat ook wat mij betreft buiten kijf.
Maar ik wil even een nuance brengen in bovengenoemde quote. Ik denk dat we altijd moeten oppassen met generaliseren, een volk niet over één kam scheren. Ik doe het zelf ook (maar dat heb ik waarschijnlijk niet zelf door
).
Ik ben zelf nooit daar geweest, maar de paar Iraanse mensen die ik in Nederland ken, zijn heel vriendelijk, juist ook jegens kinderen. En als je boeken leest van westerse vrouwen die gereisd hebben naar/binnen Iran dan lees je dat ook.
Natuurlijk zijn er in ieder land aardige en onaardige mensen (wat dat betreft lijken 'we' op 'hen'!), en zijn sommige tradities en gewoonten onbegrijpelijk. En w.b. doodstraf en ongelijkheid zelfs onverkwikkelijk. Maar dat geldt omgekeerd net zo: de overdaad, bijv aan speelgoed zal niet iedereen begrijpen, evenmin als het individualisme ('wát, stoppen jullie oude mensen, jullie eigen (groot)ouders in een bejaardenhuis?'). En jongeren die al op heel jonge leeftijd alcohol drinken, tot comazuipen toe, enz enz, kunnen volgens mij voor niet-westerse landen een schrikbeeld zijn! Wat betreft jongeren-en-alcohol kan ik dat heel goed begrijpen!..
Wat betreft geboren worden, of wonen, in Iran, ik volg wel eens weblog van Nederlanders in den vreemde, en uit die van een Nederlandse journalist die getrouwd is met een Iraanse vrouw en in Teheran woont (
www.onzemaninteheran.nl) maak ik op dat hij het daar naar zijn zin heeft.
En als het om kinderen gaat, er is ook een Nederlandse vrouw die naar volle tevredenheid met haar (Iraanse man) en twee dochters daar woont (zo lees ik in haar weblog). En zijn er best wel voordelen van het leven daar (naast een erg streng en schools schoolsysteem, dat volgens mij óók in een aantal Europese landen voorkomt), zoals deze:
http://elisascholte.wordpress.com/2007/12/30/217/ Verder is er nog een Nederlands gezin dat in Iran heeft gewoond, en de moeder - Kaatje Bee - schreef ook een weblog, met foto's van haar kinderen maar ook Iraanse kinderen, die er niet echt on-kinderlijk of ongelukkig uit zien (zie
http://kaatjebeeinteheran.blogspot.com/2008_03_01_archive.html ). Als je wat grasduint op hun weblogs dan kom je nog meer informatie tegen die lang niet altijd negatief is, integendeel.
Tot slot hoorde ik van kennissen (in NL) dat hun familie ginds graag ziet dat hun kinderen (in Iran dus) - juist óók de dochters - na hun school doorstuderen en niet te snel trouwen enz. En die mensen behoren echt niet tot de elite of zo, 't zijn gewone mensen in een middelgrote stad. Dus ik vraag me af of de woorden 'zsm groot gebracht om mee te helpen de kost te verdienen en/of mee te vechten' wel voor Iran gelden?
Nogmaals, ik wil de ernst en de - terechte - schrik van de aanleiding van dit topic absoluut niet bagatelliseren, maar ik denk dat nuance op zijn plaats is als het gaat om de mensen in 'zo'n land'. (Iran is weer heel anders dan de buurland Afghanistan en Pakistan, en ook bÃnnen een land zijn er grote verschillen, tussen stad en dorp, noord en zuid, hoofdstad en afgelegen stad, enz.enz.) Daarbuiten vind ik genoemde ervaringen - van Nederlanders die er zèlf lange tijd wonen en daardoor dus een beter beeld kunnen geven van een land dan dat de media altijd doen - gewoon heel interessant en leerzaam om te lezen, en hun nuancering (Elisa Scholte noemt haar weblog niet voor niets 'Iran in perspectief') wil ik graag delen. (al wordt hun 'nieuws' door de media vaak niet beschouwd als 'Nieuws'!.. behalve dan die ene keer in Nova, voor de geinteresseerden, zie
http://kaatjebeeinteheran.blogspot.com/2008/03/vanavond-starring-in-nova.html )
gasten: 159
verborgen: 0
leden: 0