Ik was vandaag op kraamvisite bij een oude schoolvriend. Zijn vrouw, ook van dezelfde school, was begonnen met borstvoeden maar had al snel afgehaakt door heftige kloven en dreigende borstontsteking. Hoewel ik helemaal begreep dat ze het bijltje erbij neer had gegooid vind ik het toch jammer. Met de juiste begeleiding was het hoogst waarschijnlijk anders gegaan. Tegelijkertijd vind ik mijzelf zo'n bikkel dat ik ondanks kloven á la de alpen en het uitschreeuwen van de pijn tijdens het voeden toch heb doorgezet. Ik had wel hulp in moeten roepen maar dat schoof ik steeds voor mij uit  :-X Gelukkig is het nog goed gekomen. In de auto op weg naar huis had ik het er met mijn man over, ook hij was trots op ons

Het was trouwens een heeel lief klein meisje dat ik de fles mocht geven, dat is dan toch ook wel weer leuk.

Op een site kwam ik tegen dat er tegenwoordig toch steeds vaker een vergoeding is voor een lactatiekundige. Gelukkig maar. In dit soort gevallen kan dat toch de oplossing zijn.