Ik was laatst in de stad met Lucas. Net zoals altijd maakten we een tussenstop in het restaurant van de V&D. Voor mij tijd voor een lekker kopje koffie, voor Lucas tijd voor zijn melkie!
k ging aan een tafeltje zitten naast een tafeltje waar een moeder zat met een kleintje in de kinderwagen. Nadat ik mijn koffie op had legde ik Lucas aan. Intussen was er aan het tafeltje aan mijn andere kant ook een moeder met baby komen zitten. Niet veel later legden ook deze moeders hun baby aan en zaten we met z'n drieën op een rij te voeden.
We moesten er eigenlijk alledrie wel om lachen; we vormden een soort van borstvoedingsfront.
Opmerkingen van voorbijwandelende mensen konden dan ook niet lang uitblijven. Gelukkig kregen we wel alleen positieve reacties. Een omaatje zei dat er tegenwoordig veel te weinig "zelf" gevoed werd, en dat ze het mooi vond om te zien dat het nog wel gebeurde!
Ik vond voeden in het openbaar al nooit een probleem, maar toch voelt het wel elke keer weer een beetje als een overwinning als het goed gaat en je leuke opmerkingen krijgt. Maar zo met z'n drieën op een rij gaf helemaal wel een goed gevoel!

Super toch!!?
Het valt me op dat ik steeds minder reacties krijg nu als toen bij de oudste of zelfs de tweede.
Krijg ik al eens een negatieve opmerking dat is dat aan dovemansoren, ik trek me er niets meer van aan!!