Ik ben echt zo blij. Zowel Jos als ik zijn vroeger op school enorm gepest, wij waren de kinderen die zelfs nog door de buitenbeetjes werden gepest zeg maar. En ondanks dat ik als kind zijnde een vrolijke kwebbel had en het met volwassenen erg goed kon vinden was ik op school echt het pispaaltje.

En ergens ben je dan toch bang dat het jou kind ook overkomt, dat hij buiten de groep ligt, niet geaccepteerd word en straks nog erger, gepest gaat worden.

Maar nee hoor, wat jos en ik destijds blijkbaar hebben gemist heeft Dominiek dubbel zoveel. Hij zit nu een maand op school en hij is favoriet van de meeste kindjes. En niet alleen uit zijn klas, nee iedereen uit groep twee en drie kent hij ook al. En wanneer ik Dominiek uit school ophaal dan word er van alle kanten geroepen "Dag Dominiek" en een meisje heeft een beetje een oogje op hem en die roept dan "Dag Dominiek schatje!"

Maar dan fietsen we langs de bovenbouw en ja hoor, vanaf de menigte grote kinderen word er ook geroepen "Dag Dominiek" En Dominiek roept maar terug "Daaaag Sanne, tot morgen" "daaag Cristopher, morgen gaan we weer kleuren hoor!" Daag roos die geen bloem is"


En dan word ik gewoon warm van binnen, en niet omdat hij nu persé populair moet zijn, maar wat moet dat kind het fijn hebben op school als zoveel kinderen hem aardig vinden, en wat ben ik blij dat niet hetzelfde pad hoeft te bewandelen als wij vroeger.

Dominiek de popie-jopie hoor 

Dat is idd heel fijn
En knap dat hij al zoveel namen weet.
Joey houd op bij kindje mijn klas 

Lekker hoor Melissa! Het is altijd fijn om te zien dat je kind lekker in de groep ligt, het pesten van vroeger staat mij ook nog te helder in het geheugen. Het kan in de loop van de schooljaren nog wel veranderen, ik blijf toch ook altijd mijn ogen en oren open houden.

Irene lag altijd op zich wel redelijk lekker in de groep, is ook lief meiske altijd geweest. Maar met haar karakter is het op zich ook wel lastig, ze wil het de juf ook naar de zin maken en helpen. Niks mis mee, als de kinderen dat maar niet als slijmen of jokken gaan zien. Ook is ze lang onzeker geweest (nog wel wat, maar ze is echt groeiende) dat maakte het ook lastig voor haar in de klas. Zo werd ze opgenomen in het groepje en zo lag ze er ook weer uit. Nu is het behoorlijk stabiel gelukkig, ze heeft haar weg er in gevonden volgens mij. Ze werd echter ook door hogere klassen herkend en de lagere klassen wisten haar ook wel te vinden.

Anne voelt zich nu gepest, al wordt er in de klas niet echt gepest... zij voelt dat zo omdat ze zichzelf vergelijkt met anderen. Er zijn best veel kindjes die haar lief vinden en met haar willen spelen, alleen houdt ze zelf de boot nog wel eens af. En dan worden ze uiteindelijk wat minder enthousiast met vragen natuurlijk. Maarja, dat is Anne...

Renée is heel vrij, kent ook al heel veel kindjes op school. Het is een vertederend grietje die ook nog eens rake eigenwijze opmerkingen kan maken. Ze maakt juf ook regelmatig aan het lachen, al haalt ze ook hier en daar bloed onder de nagels vandaan  eigenwijs zijn...

De kindjes die vrij zijn, maken vlot contact. Anderen zijn meer verlegen en vallen niet snel op, worden dus ook minder snel herkend door grotere kinderen. Een open en vrolijk kind valt natuurlijk positief op! Hoop dat het de rest van de schoolgaande jaren hem net zo goed afgaat!

Nynke