Gisterenavond lekker mijn kleine man dus in ons grote bed ingestopt, verhaaltje voorgelezen en ingefluisterd dat mama er over een uurtje of twee ook bij komt liggen.

Twee uur later kruip ik heerlijk naast hem, bedje is heerlijk voorverwarmt en ik krijg een heerlijke glimlach en een dikke knuffel en hij slaapt lekker tegen mij aan weer verder.

Vervolgens komt Jos de slaapkamer binnen en ik zie zijn gezicht gewoon vertrekken. "Ligt hij nou alweer in ons bed" word er gesnauwd. "Ja lekker toch" antwoord ik. Het lijkt wel alsof hij elke nacht alleen nog maar bij ons wil slapen. Nou nu mag het dan nog maar als hij hier morgen weer ligt mik ik hem in zijn eigen bed" Moppert Jos.

Dus ik leg uit dat ik het juist wel fijn vind, ik kan lekker met hem knuffelen, en hij met mij. Hij voelt zich overduidelijk geborgen in ons bed en het is goed voor de binding.

Jos zijn argumenten waren dat hij lichter slaapt, steeds word wakker gemaakt als hij weer een schop of stomp krijgt van Dominiek en dat het funest zou zijn voor ons sexleven.


En nu?

Kijk , dat sexleven hoeft niet persé in bed naar mijn idee. En als hij er zo'n last van heeft dat Dominiek woelt (wat in mijn mening best meevalt) heb ik haast als zoiets dat hij dan maar lekker anders gaat slapen. Dominiek zijn bed is bijvoorbeeld nog beschikbaar..

Maar dat zal ook de oplossing wel niet zijn.

Ik zal nog wel eens goed met Jos rond de tafel gaan zitten, maar ik ben niet van plan om mijn kleine man nu ineens te gaan verplichten om helemaal alleen in een bed te moeten slapen omdat papa zijn kop dwars heeft staan.

*zucht*  mannen... 

Oef Melis... lastig om hier in te laveren! Dominiek is een fantastisch ventje, maar jullie relatie was juist de start van het samen creëren van dit heerlijke mannetje! Er moet toch ergens een gulden middenweg te vinden zijn?

Misschien eerste deel van de nacht het bed puur voor papa en mama? Dat Dominiek pas vanaf een bepaald moment bij jullie in bed mag kruipen? Of juist eerste deel van de nacht in jullie bed en dan als jullie naar bed gaan hij in een eigen bedje? Of zorgen dat Dominiek aan de buitenkant komt te liggen en jij in het midden?

Vrijen hoeft idd niet persé in eigen bed... maar het is wel erg fijn om ook tegen je eigen echtgenoot (of voor hem tegen zijn vrouw) aan te kunnen gaan liggen zonder dat er een peuter tussen ligt.. Straks als jij zwanger bent of als de nieuwe baby er is... wat dan? Nog breder bed en met z'n viertjes erin? Mijn eigen gevoel is hier dubbel in... familiebed is heel gezellig en ik geniet er echt van. Maar een stukje "eigen ruimte" is ook wel fijn. Overdag al heel veel lichaamscontact met de meiden en dan zit ik er 's nachts niet altijd op te wachten dat ze dan nog aan me plukken.

Ik heb het de eerste jaren wel heerlijk gevonden om ze bij me te hebben, maar toen de nachtvoedingen eenmaal over waren, vond ik het toch ook wel fijn als ze in hun eigen bedje gingen liggen. Heb toen er eerst voor gekozen om samen op de kinderkamer te gaan liggen (ik op matras naast haar bed) en zo langzaam maar zeker meer losgelaten. Renée ligt nu in principe gewoon in eigen bedje (naast mijn bed) en komt zo af en toe 's nachts bij me liggen, maar meestal pas tegen het ochtendgloren.

Zo heel af en toe komt er nog eens een grotere meid buurten.... da's dan ook gewoon extra feest of als ze ziek zijn.. en liever dicht bij mama zijn.

Probeer er samen met Jos uit te komen!