hay
ik vroeg me af welke ouders de kinderen op de kamer hebben slapen

ik vind het namelijk grappig om te zien dat ik bij onze oudste zoon Imraan vond dat het echt niet kon en hij eigenlijk meteen op zijn eigen kamer moest slapen

maar dit werkte niet en hij heeft toch (tot grote schrik van de kraamverzorgster) 6wk bij ons in bed gelegen daarna ging hij wel op zijn eigen kamer liggen omdat hij beter sliep daar

onze jongste zoon Moessa had ik maar een wiegje voor gekocht omdat ik wel wist dat hij bij ons op de kamer zou beginnen na 8maanden lag hij nog bij ons op de kamer en ook vaak in bed

van mij (hij kwam heeel vaak in de nacht) had ditwel langer mogen duren maar hij werk vaak onrustig en sliep wat beter in zijn eigenkamer

als (met grote letters ALS) er ooit een 3e zou komen vraag ik me af hoe dit zou gaan volgens mij zou ik het prima vinden als hij zij het eerste jaar bij ons zou slapen

het grappige is dat mijn man ook er zo in is mee gegaan hij is trouwens Marokkaans en vind eigenlijk dat we wat meer naar ons gevoel moeten luisteren qwa nachten dan altijd het verstand te gebruiken

nu dus mijn vraag hoe doen of denken jullie hierover?

Hoi Soraya,

Jochem heeft de eerste maanden in zijn wiegje naast ons gelegen en de eerste nachten tussen ons in (inderdaad ook hier protest van de kraamverzorgster). Na een paar maanden is hij wel naar zijn eigen kamer verhuist, maar het gebeurde vaak genoeg dat ik na het voeden in slaap viel en hij dus tussen ons in bleef liggen. Inmiddels slaapt hij stukken beter, maar zoals nu, nu hij ziek is, ligt hij aan het einde van de nacht weer tussen ons in. Op zijn eigen kussen weliswaar, want mama's kussen is van mama

Ik ben ook niet meer bang dat ik hem daarmee verwen. Op die momenten zal hij het wel nodig hebben om tussen ons in te liggen. Vaak genoeg als hij 's nachts wakker wordt, oppert hij dat hij tussen ons in wil liggen en dan zeg ik nee, je hebt zelf zo'n mooi Cars bed, dat heeft mama niet en dan is het al weer goed. Stribbelt hij dan tegen, dan hup in ons bed. Beter voor onze en zijn rust.

Ben benieuwd hoe dat met een eventuele tweede gaat bij ons.

Groetjes, Babette

Eline onze oudste heeft eigenlijk altijd gewoon in haar eigen bed op haar eigen kamer geslapen alleen deden we ons ochtend slaapie wel samen in het grote bed.

Nikki heeft altijd in haar eigen bed en kamer geslapen die sliep zo onrustig dat er gewoon geen houden aan was in ons bed.

Julia heeft de eerste tijd in de kinderwagenbak op onze kamer geslapen maar ging na haar voeding(zodra ik ook weer wakker was geworden 's nachts dan) terug in de wagenbak. En toen ze daar uit was gegroeid is ze naar haar eigen kamer gegaan.

Jarno heeft de eerste tijd bij ons op de kamer geslapen in de wieg van Esther, en slaapt nu in zijn eigen kamer.

Wat nog weleens wil gebeuren is dat als 1 van de meiden ziek is of slecht gedroomt dat ze dan bij ons in bed belanden. Dan vind ik het ook niet erg maar ik hoef ze niet elke nacht in mijn bed want ik slaap dan maar op een heel klein stukje en de rest van mijn plek wordt dan door een meisje in beslag genomen want ze kruipen altijd richting mij en niet richting Michel.

Liefs Kirsten 

Zowel Bram als Anna hebben zolang ze in ieder geval nog nacht voedingen kregen bij ons op de kamer geslapen in hun eigen wiegje (die stond zo dicht naast mijn bed dat het bijna een co-sleeper was)

Toen ze 's nacht doorsliepen zijn ze in het geval van Bram met bed en al naar hun eigen kamertje vertrokken en Anna in een nieuw bedje want ze was echt uit het wiegje gegroeid.

Anna heeft maar dri maandjes doorgeslapen en daarna weer een maand of drie niet (nu mogen we weer lekker slapen van haar) In die periode belande ze 's nachts ook heel vaak bij ons in bed n bleef daar dan ook lekker liggen tot de volgende morgen.
Nu gebeurd het eigenlijk alleen nog als ze 's morgens een keer heel vroeg wakker is en het is uitslaapdag.

Ik vind het eigenijk heel natuurlijk voelen dat als een kindje zich niet helemaal happy voelt lekker dicht bij papa en mama wil zijn, waarom zou je ze dan met veel drama in hun eigen bed willen laten slapen. Naar mijn idee krijgen ze daar niet echt een gevoel van geborgenheid van.

groetjes

Laura

bij ons hebben de kids alledrie bij ons op de kamer geslapen,veerle redelijk lang omdat die te vroeg geboren was,en wouter ook redelijk lang vond ik met voeden wel ideaal,maar nu nee nu niet meer.
Ik doe geen oog dicht als 1 van de kids bij ons ligt,veerle snurkt heel erg,chelsea ligt heel rustig die slaapt af en toe wel eens bij me en wouter wil zelf niet bij ons slapen,die ziet ons bed als een groot speelterrein en gaat alleen maar op onderzoek uit