Hi,
Met de ontwikkeling van Lynn, ze gaat nu al vaker uit haarzelf aan tafel staan. Als ze aan 'm'n handen loopt komt ze ook steeds beter goed vooruit.
Ik heb nu een nieuwe fysio, andere was met vakantie, en deze fysio ken ik, dus heel vertrouwd.
Ze heeft me ook heel duidelijk gemaakt, dat als ik wil dat Lynn gaat lopen, ik er meer mee moet doen, niet dat ik haar links laat liggen, hoor. Maar als ik merk dat Lynn iets niet leuk vind, qua oefeningen, en ze begint te mopperen, stop ik er al gauw mee, en Diana(fysio) heeft me verteld, dat ik dan het negatieve gevoel(van mezelf) moet leren blokkeren, en door moet gaan met oefenen, want anders loopt ze over honderd jaar nog niet, ja zo heeft ze dat niet verteld natuurlijk, maar zo pak ik het maar op.
Ik vind het gewoon heel moeilijk om door te gaan, als ik merk dat Lynn gefrustreerd raakt over iets, maar zal het opzij moeten zetten, voor haar zodat ze wel vooruit komt, want dat is mijn doel.
Lynn pakt de dingen gelukkig wel goed op, en als ik haar afleid wil het vaak wel lukken hoor.
Ik moet ook zeggen dat sinds ik gestopt ben met geven van zuivel producten, dat Lynn een heel ander kind is geworden, eerst moest ze er niks van hebben om te knuffelen en kussen, was meteen knijpen en wegduwen, en nu geeft ze heel vaak zelf aan dit te willen, het is echt een wereld van verschil.
Ik ben er kei trots op.
Wilde ik even met jullie delen.
X