Oei, da's wel jammer dat het zo is gegaan.
Misschien toch judo?

Groet Ageeth

Jongens niet huilen?
Bizar, beetje man kan zijn gevoelens tonen vind ik!

Groet Ageeth

Hmm, jammer.
Ik zit ook in een judo familie, maar die reageren niet op deze manier.
Beetje zoeken dus naar een goede school.

Groet Ageeth

Tja, zomaar een binnensport lijkt me voor Thomas wat te hoog gegrepen gelijk. Hij zal eerst moeten leren omgaan met veranderingen, boosheid, verdriet, etc. Hij heeft daar gewoonweg iets meer begeleiding bij nodig dan een gemiddeld kind, hij is iets gevoeliger.

Dus juist iets waar hij lichaams en geestbeheersing krijgt aangeleerd, zou het beste zijn voor hem. Niet gelijk competitie (die je bij iedere sport wel bijna direct hebt) Even van de site van Irene haar sportschool gekopieerd:

Ju-do betekent: zachte weg, en duidt op het meegeven met de kracht van je tegenstander i.p.v. er tegen in te gaan, want dan wint de sterkste. Boven de deur van de judoschool van de grondlegger Jigoro Kano prijkten dan ook twee spreuken:
1: minimale inspanning, maximaal resultaat en
2: welzijn voor iedereen.
Mensbeschouwelijk gezien geef je mee met iemand in een conflict, waardoor hij de zinloosheid van zijn actie inziet. Dan blijkt er geen verlies voor beide partijen, wat leidt tot welzijn.

Judo is een hele leuke technische en veelzijdige sport. Alle bewegingsvormen in liggende, zittende, knielende tot staande houding komen aan bod. Het doel is steeds controle te krijgen op de situatie en daarvoor heb je eerst beheersing over jezelf nodig. Judo is er voor tieners, volwassenen en vooral ook voor kinderen van de basisschool.

Opgroeiende kinderen
Net als bij jonge dieren is het vooral ook voor opgroeiende kinderen belangrijk om met leeftijdsgenootjes te stoeien. Daardoor is het makkelijker te socialiseren, ze ontwikkelen een krachtig en evenwichtig lichaam en kunnen op een beheerste manier uiting geven aan hun agressie. Bij de meeste (bal)sporten is fysiek contact verboden, terwijl dit voor kinderen uiterst belangrijk is, mits dit door de lesgever in goede banen wordt geleid. Judo is niet een of andere spelsport: het is een zeer goed doordacht opvoedkundig systeem met een levensvisie erachter en het is nog ontzettend leuk ook.

Yuwa sport in Den Haag

Jeugd Judo vanaf 4 jaar
Kinderen leren stoeien, rollen en vallen zonder zichzelf en elkaar te bezeren. Een gezond spel met traditie, discipline en een wedstrijdelement. Judo is een leuke en gezonde sport die vaak door artsen wordt aanbevolen.

en kodokan westland

Judo is natuurlijk een sport, maar ook een spel. Je kunt het spelen om het spel of om de prestatie. Dus spelen of strijden. Tijdens het spelen is men ongedwongen, risicoloos bezig. Er staat niets op het spel. Je kunt dit spelen ook stoeien noemen. Tijdens het strijden is er de spanning van de puntentelling. Dat kan in de les, maar natuurlijk uitdrukkelijker tijdens de wedstrijden.

Judo is een sportief spel van aanval en verdediging tussen twee personen. De aanvaller wil in balans blijven en verstoort de balans van de tegenstander(verdediger) om hem te werpen, terwijl de verdediger zijn balans wil behouden.
Op de grond wil de aanvaller de ander onder controle brengen en houden en de verdediger wil deze controle voorkomen of zich daaruit bevrijden.

Dit spel is dus dynamisch en de rol van de aanvaller en verdediger wisselt steeds.

Kinderen zeggen voor het gemak: "Judo is stoeien met regeltjes."

Voor het jeugd-judo vermijden wij bewust woorden als "vechten en strijden", omdat deze woorden ongemerkt een negatieve klank hebben en aan agressie doen denken. We hebben om te presteren wel agressie nodig, maar deze wordt op een beheerste manier gebruikt. Bij onze vereniging staat de zorg voor elkaar centraal en daar kan men getuige van zijn door bij onze judolessen te observeren en ook door het wedstrijdreglement open te slaan. Judo heeft daarom een zeer goed ontwikkelde "fair-play" stijl.
Bij Velo Ryu Ha worden spelenderwijs de grondbeginselen van judo aangeleerd aan jongens en meisjes vanaf 5 jaar. Uiteindelijk zullen deze kinderen recreatief goed judoën en mee kunnen doen aan toernooien op hun eigen niveau

en dan nog een sportschool hier 10 minuten vandaan

Judo is een inmiddels alom bekende sport voor iedereen vanaf 4 jaar. Het is behalve een wedstrijdsport ook een sport met een groot spelelement, die kan bijdragen aan de lichamelijke en geestelijke opvoeding van uw kind.

De kinderen leren een veelzijdigheid aan bewegingen en bewegingservaringen en kunnen hun emoties uiten op een sociaal aanvaardbare manier. Bij de judosport leert men op een speelse manier met elkaar omgaan. Het respect voor elkaar hebben en het leren winnen en verliezen.
Het accent ligt op bewegen, val breken en op het aanleren van doorzettingsvermogen.

vind dit zo moeilijk, thomas kan of wil niet iets vanmij/ons iets aannemen, als hij vindt dat ik op hem moet wachten en 2 passen te ver van hem vandaan loop dan wordt hij al boos en zegt dat ik moet luisteren naar hem en moet wachten. Op het moment dat ik dan zeg dat hij daar mee op moet houden begint hij weer met zeggen dat ik naar hem moet luisteren en wordt dan dus boos. Ik zeg dat hij er mee op moet houden anders gaan we niet dit of dat of moet hij naar binnen (was vanmiddag het geval) hij blijft dan stug volhouden dat ik degene ben die niet luistert naar hem en dat hij geen grote mond heeft. Hem proberen uit te leggen dat hij blijft tegenspreken dat ik dat een grote mond vindt, dat lukt dus niet. Uiteindelijk kom ik dan dus met een huilende boze thomas thuis.
Hij lijkt het niet te snappen of wil het niet snappen. Het gaat om de meest kleine dingetjes dat ik vaak halverwege al niet meer weet waar het door gekomen is dat we in die situatie belandt zijn.


Ga proberen een voorbeeld te gevne,
vanmiddag waren we in het 'bos' daar zagen we een speeltuintje bij een restaurantje. Ik had gezegd dat we eerst een stukje gingen wandelen/fietsen en dan naar dat speeltuintje.
zagen we het speeltuintje op een gegeven moment weer, aan de andere kant van het water dan waar wij waren.
Dus we zouden die kant weer op.
Kwamen bij een bruggetje waar niet overheen te komen was met de fietsjes, dus moesten omfietsen.
Hij geloofde me niet, ik ging de verkeerde kant op en hij was boos. bleef maar gaan.
op een moment zeg ik: hou nu op want we gaan toch echt deze kant op.
zijn reactie: nee ik hou niet op.
mijn reactie: ik wil geen grote mond van je horen, we moeten echt die kant op en nu is het klaar.
Maar goed, hij blijft dus doorgaan.
zo'n zelfde iets gebeurde toen we thuis warne dus weer en de consequentie was dat hij dus naar binnen moest, maar hij bleef dus daarna aan me proberen te hangen en maar zeggen: ik heb geen grote mond ik heb geen grote mond.

Iemand tips? doe ik iets fout? of is er gewoon iets in de communicatie niet oke, snapt hij me gewoonweg niet?

Net ook, gisteren hebben we een tekening gemaakt, hij had het plan een tuin te tekenen, wees dat blaadje vandaag weer aan en zei dat hij daarop een tuin wilde maken.
Ik tig keer gevraagd of hij op dát blad eentuin wilde maken, ja dat wilde hij.
Dus ik haal het blad van de deur en krijg te horen dat ik hem niet snap want het moet op zo'n zelfde blad, maar hij bedoelde dus een ánder blad net zo groot

Hey Astrid,

Het klinkt alsof die bij jou op zoek is naar de grens.
Denk dat hij wel snapt wat je bedoelt eigenlijk.
Snap dat het erg moeilijk is, en waarschijnlijk komt dit door hele kleine dingen die gebeuren of niet gebeuren omdat hij iets niet wil
Voor hem draaid zijn wereld om hem en is hij de baas.
Het enige advies wat ik je kan geven is zorgen dat jij duidelijk bent en als hij door blijft gaan dan nog een keer duidelijk maken en daarna negeren denk ik.
Het moet voor hem duidelijk worden dat jij of papa de baas zijn en hij niet bepaalt wat jullie doen.

Bij mijn neefje speelde eigenlijk het zelfde, hij dacht en kon ook steeds mee doen met de volwassenen.
Ging anderen commado's geven, en in eerste instantie lijkt het grappig maar het is niet duidelijk voor een kind.
Hij moets echt weer even terug naar het kind zijn, weer op zijn plek gezet worden.

Erg moeilijke klus, maar wel nodig om niet verder te laten gaan en aan te pakken.
Misschien kan je hier hulp bij vragen van school of via je huisarts?

Succes!!
  Ageeth

thnx ageeth, nou ik doe dus toch wel wat ík wil dat gebeurd en niet wat hij denkt en wil, negeren kan wel en doe ik ook wel. Gevolg: krijsende thomas en gillen of schreeuwen (ook als sylvie niet naar hem luisteren wil bijvoorbeeld)
Ik word er niet warm of koud van hoor, nou ja, soms weleens warm van boosheid
maar laat me niet voor zijn karretje spannen, absoluut niet.

Maar dnak je wel, jij zegt eigenlijk wat ik ergens dacht, hij wil graag de touwtjes in handen en dat kan en mag niet.

ik ga ze hier in bad doen.

doeg!