Hoi Anouschka!

Je wilt je bed weer terug maar je wilt haar ook niet haar veilige plekje ontnemen.
Als je nou eens even het rationele denken uitschakelt.. wat zegt dan je gevoel??
Waarschijnlijk dat je er wel wat aan wilt doen... maar niet ten koste van Nele..
Nou zijn er tussen slikken dat ze bij je in bed ligt en laten brullen in haar eigen bed nog een hoop andere mogelijkheden.

Ga geen dingen doen waar jij je niet goed bij voelt. Je kind voelt dan jouw onzekerheid en dat draagt niet bij aan de slagingskans. Daarnaast zal je eerder gaan sjoemelen met de gekozen "aanpak" als deze niet bij je past, waardoor het moeilijk is om consequent te blijven en het alleen maar langer duurt voor je resultaat boekt.

Er zijn een hoop mildere oplossingen dan laten brullen.
Je kunt bijvoorbeeld stap voor stap het slapen steeds verder verschuiven richting het (voorlopige) einddoel dat jullie voor ogen hebben. (en laat je bij dat stellen van je einddoel niet leiden door je omgeving. Als jij wilt dat ze tot haar 12e bij jullie op de kamer ligt is dat prima zolang iedereen zich daar nog prettig bij voelt. Doe niks omdat het zo "zou moeten")
Je kunt daarin flinke stappen nemen of heeeel geleidelijk gaan. Je weet zelf het beste hoe groot of snel de stappen kunnen zijn in jullie situatie. Wellicht gaat de ene stap makkelijker dan de andere, en ga je sneller of langzamer dan verwacht. Belangrijk is dat het prettig is voor het hele gezin.. en dan is het feit dat het een iets langdurigere aanpak is meestal niet zo erg..

Een eerste stap zou een co-sleeper kunnen zijn. Een eigen plekje gekoppeld aan jouw bed, waardoor ze heel dichtbij je ligt, maar jij geen 'last' hebt van haar. (Superhandig te combineren met nachtvoedingen. Je hoeft er nog steeds niet zelf uit!) Een co-sleeper kun je zelf redelijk makkelijk fabriceren van een bestaand ledikantje. Het slapen in een co-sleeper kun je makkelijk aanleren door haar aanvankelijk op het randje van jouw bed en co-sleeper in slaap te laten vallen, en geleidelijk steeds verder op het eigen matrasje wanneer ze er meer en meer aan gewend raakt.

Een klein stapje verder is een ledikantje pal naast je eigen bed. Ze slaapt dan nog steeds dichtbij.. kan je ruiken en horen, maar ligt wel in haar eigen bed, met spijltjes tussen jullie in. Ook dit zou je als eerste stap kunnen doen als je denkt dat Nele dat aankan, of als opvolger van de co-sleeper (als je daar vanaf wilt).

Als je daarna nog een stapje verder wilt zou je het ledikantje elke week een stukje verder van je eigen bed kunnen schuiven.

Wil je haar daarna echt op haar eigen kamertje dan kun je het ledikantje zodra het slapen daarin op jouw kamer probleemloos gaat, naar haar eigen kamer verhuizen. Eventueel kun je er dan zelf een aantal nachten op een matrasje naast slapen zodat de overgang nog een stukje minder groot wordt.

Je kunt dus echt met hele kleine stapjes beginnen. Wil je toch meteen een grote stap maken en haar in haar eigen bedje in haar eigen kamer laten slapen, dan kan dat ook best zonder haar te laten brullen, maar dat zal wel even tijd en aandacht nodig hebben.
Wat je dan zou kunnen doen is samen met haar op haar eigen kamertje slapen. Je kunt daarin een hoop tussenstappen bouwen zodat het geleidelijk gaat. Je kunt zelf vast wel bedenken op welke manier het het prettigst zal gaan voor haar. Belangrijk is wel dat je je houdt aan de gekozen aanpak. Heb je besloten dat je bij haar op de kamer gaat slapen terwijl zij in haar eigen bedje ligt, hou je daar dan ook aan. Troost haar als ze huilt (bijvoorbeeld zittend op een stoel), maar neem haar niet weer bij jouw in bed. Leg haar weer terug in haar eigen bed als ze tot rust is gekomen. Dit herhaal je net zolang tot ze weet dat ook haar eigen bed veilig is en dat mama, ondanks dat ze niet bij je in bed ligt, nog wel altijd klaarstaat!

Nouja.. ik hoop dat je hier wat aan hebt.. onthoud dat er een hoop wegen zijn die naar Rome leiden, en dat jij het best weet welke weg goed is voor jullie gezin.

Groetjes, Martine

Hey Anouschka,

Je dubbele gevoel snap ik helemaal. Het is ook het fijnst als je kindje rustig en blij is. Alleen wordt het een probleem (zoals ik in de boeken heb gelezen...) als het voor een of beide ouders een probleem wordt. En dat geef je nu eigenlijk aan. Dan moet er ook iets veranderen. Maar dat hoeft idd helemaal niet te koste van Nele of jou te gaan hoor. Martine heeft al heel veel gezegd hierover en ik kan me er alleen maar bij aansluiten. Doe wat je GEVOEL je ingeeft (en luister naar geen enkel goedbedoeld advies, behalve als die van John komt, want dat is meestal wel het overleggen waard heb ik al gemerkt in onze relatie  )

Als jouw gevoel goed is, neemt Nele dat ook over. Doe het in stapjes, vraag niet teveel van jezelf en Nele. Emma komt ook nog elke nacht tussen ons in kruipen. Wij slapen dan gelukkig alledrie goed, dus dat scheelt. Probeer het eens met de co-sleeper. Dan zijn jullie lekker dichtbij elkaar, maar toch een eigen plekje en dat is bevordelijk voor ieders nachtrust. 

Succes ermee Anouschka, 

Oh er zijn 1001 tussenstappen te bedenken.. Ik heb zomaar een greep uit de mogelijkheden neergetypt.. de vraag is welke stappen voor jou en je gezin het beste zijn.. dat kun je dus zelf het best bedenken.
Tuurlijk kan het wel fijn zijn even door iemand op een idee gebracht te worden. Misschien heeft zij inderdaad nog weer andere ideeën dan ik!

Jammer dat jou vaste verpleegkundige ermee gestopt is. Het is toch wel fijn iemand te hebben die je niet meer alles hoeft te vertellen en iemand waarmee je vertrouwd bent.
Het is dat ik het hier naar mijn zin heb, maar anders...
Nee hoor.. als de consulten bij jullie maar 15 minuten zijn ga ik zeker niet!! Dat is ook gewoon veel en veel te kort. Wij hebben 20 minuten en zelfs dat vaak al erg krap.

Ik hoop dat de co-sleeper voor jullie een uitkomst zal zijn!

Ik heb Nele haar gewicht en lengte eens ingevuld in de groeicurve die ik voor Stefan bijhoudt. Ach, dan doet ze het zo slecht nog niet hoor! 
Trouwens, Nele ziet er ook niet ongezond uit. Ik heb me zorgen gemaakt voor niets daarnet.

Ziet er niet verkeerd uit Anouschka!!! Ze volgt mooi haar lijntje!

Ik heb de co-sleeper zelf verhoogd, ipv het matrasje hoger te plaatsen. Zo kon ze er niet aan de verkeerde kant uitstappen, als ze er uit wilde, moest dat via mijn bed. Misschien nog een optie?

 

Nele heeft al 2 keer een dutje gedaan op haar eigen bed! Ehm.. nee co-sleeper!
Het zijn maar korte dutjes. Want ze heeft echt wel last van haar prikjes. Dan slaapt ze en dan maakt ze ineens een trekkerige schokkerige beweging. En daar schrikt ze dan weer wakker van. Ze voelt ook erg warm. De arme meid.
Morgen zal het vast weer beter gaan.
Ik ben nu wel blij dat haar bedje naast de mijne staat. Nu ligt ze netjes in haar eigen bedje te slapen. Recht naast mij. Ik denk dat ze er zelf ook wel blij mee is.
Ze heeft ook al gestaan in haar bedje. Het kan er net mee door. De babyfoon komt er zowat naast te staan. Dus als ze wakker is, hoor ik beneden meteen.