Ja herkenbaar, mijn meiden hadden ook heel lang behoefte aan lichaamscontact gedurende de nacht. De zekerheid dat we in de buurt zijn als ze wakker worden. Bij mijn oudste ben ik een tijd op haar kamer (nieuwe kamer omdat ik zwanger was van Anne) gaan slapen op een matras die tegen haar (iets hogere) bed aan lag. Ze kon me dus aanraken als dat nodig was, maar niet helemaal tegen me aan kruipen en moest er wat moeite voor doen. Eerste nachten ging ik rond een uur of half twaalf bij haar slapen en lag ik dus met mijn arm op haar matras, maar dit kon al gauw achterwege blijven, hoefde ik er alleen nog maar te liggen. Toen kon ik dus steeds verder van haar bed af gaan liggen. De overstap naar mijn eigen bed was toen snel gemaakt. Ze voelde zich toen ook 's nachts veilig in haar eigen kamer en had mij niet meer nodig.

Anne heeft dit niet echt gehad, die had meer behoefte aan haar speentje en een aai over haar ruggetje (buikslapertjes hier) Renée echter wel. Aangezien zij mijn laatste was, heb ik niet zo'n haast gemaakt met haar zelfstandig te laten slapen. Ze klom 's nachts zelf uit haar ledikant en in mijn bed. Heb haar toen wel heel bewust iedere keer weer een stuk bij mij vandaan gelegd (gelukkig breed bed) Ik ben er, maar je blijft wel op je eigen "helft". Toen ze geen nachtvoedingen meer nam, is ze verhuisd naar haar "eigen" kamer die ze samen met Anne deelt. Kortom, ipv tegen mij, kruipt ze nu af en toe tegen Anne aan en die vindt het gelukkig gezellig.

De middagslaapjes kunnen (als ze die niet meer nodig hebben) er wel voor zorgen dat ze 's nachts meer wakker zijn of lichter slapen (andere kijkwijze) De middagslaapjes blijven zo een beetje in stand gehouden, 's nachts vaak wakker, dus 's middags moe. Kijk anders eens wat hij doet als je de middagslaap eens een paar dagen overslaat?

Groetjes Nynke

Dan misschien toch hem langzaam er aan laten wennen dat hij je niet hoeft te voelen om te weten dat je er wel bent. Je hebt ook snellere methodes maar aangezien die meestal gepaard gaan met wat stress bij het kind, hebben die methodes niet mijn voorkeur. Als je zorgt dat hij niet direct tegen je aan kan kruipen en genoegen gaat nemen met je hand aanraken, heb je al heel veel gewonnen!

Succes!

ow wat naar, maar wel fijn dat er een oorzaak is gevonden!
Heeft hij nu ook een antibioticakuur?

Veel succes meis een ziek kindje is echt slopend vooral als slapen dan ook nog eens drama is.
  Ageeth

Ai een oorontsteking, dat doet zeer! Kan al een aardig tijdje aan het sudderen geweest zijn zonder echt ontstoken te zijn, maar kan ook plots opgekomen zijn. Neem jezelf niets kwalijk meis, je krijgt geen "uitdraai" van wat je kind mankeert en je bent er al lang genoeg en intensief genoeg mee bezig!

Het huilend wakker worden, herken ik wel. Meestal als ze in een sprong zaten of als ze een reactie hadden of ziek waren. Geen goed garen mee te spinnen, oorzaak weet je meestal pas achteraf! Enige wat je kan doen is troosten en er voor ze zijn!

Meis, neem het jezelf niet kwalijk, we hebben als mama goede intuïtie, maar geen glazen bol waarin we alles kunnen zien!!! Hoop dat zijn oren nu snel verbeteren! Maar helemaal dat hij beter gaat slapen (en wakker worden) want deze onrust is slopend voor jullie beiden!

 

Hoi allemaal,

Mertel is net 2 geworden en wil ´s middags pertinent niet meer naar bed sinds een week.
Hij klimt uit bed en gaat al die tijd zitten roepen, dreinen of spelen, maar slapen doet ie niet.
Een paar dagen geleden hebben we een beloningssysteem gemaakt. Als hij ´s middags slaapt, krijgt hij een sticker en na 5 stickers een cadeautje. Hij heeft nog geen enkele sticker, het interesseert hem geen zier.
Hij vindt de stickers erg mooi en de plaat waar we het op invullen ook, hij begrijpt het verhaal ook, maar slapen ho maar.

Als we hem niet laten slapen is hij zienderogen moe, kakt om 16.30 uur ook helemaal in, wordt vervelend en als we in de auto stappen, valt hij voor het einde van de straat in slaap. Hij heeft zijn middagslaapje ook echt nodig (vorige week sliep hij nog gewoon 2 uur).
Heb hem al eerder in bed gelegd, al later in bed gelegd, ik heb geen idee meer.

Ik vind het op zich niet erg als hij in zijn slaapkamer wil spelen en dan zelf in bed gaat liggen om te slapen, maar dit doet hij niet. Hij blijft rustig 2 uur lang roepen tijdens het spelen, net zo lang tot er iemand komt.

Hebben jullie hier ervaring mee?

Groetjes Erika

Sinds vandaag geven we er inderdaad maar aan toe want 1 of 2 uur lang ellende voor allemaal schiet ook niet op.

Om 14.30 uur zijn we vandaag even weggegaan en op de hoek van de straat sliep hij al, vervolgens al slapend overgezet van de auto in de buggy en zo heeft hij toch 45 minuutjes geslapen.

Sinds thuiskomst is hij overal ´bedjes´ aan het maken van kussens en dekens, maar daadwerkelijk ergens een tukkie gaan doen, zit er niet in.

Eerder eten is voor ons helaas geen optie. Metin komt pas om 18.15 uur thuis en dan heb ik net het eten klaar. Eerder lukt mij ook niet omdat ik pas om 17.30 uur met de kinderen thuis kom.

Ik hoop inderdaad dat dit van tijdelijke aard is want vorige week sliep hij nog elke middag zo´n 2 uur!

Goede tip inderdaad om dan maar wat zoetigs te geven zodat hij niet al te dreinerig deze periode door komt.

Bedankt maar weer.

Groetjes Erika

Die tussen fase is echt zwaar. (voor alle partijen )
Helaas duurt deze fase hier ook al zeker een halfjaar. Hij stort regelmatig om 6 uur aan tafel in.
Dan valt ie ineens in slaap.
Heel af en toe gaat ie wel op de bank een uurtje liggen, vooral in het begin werkte dat wel.
Het niet naar bed willen en groot zijn wint het dan toch vaak van de slaap en even een uurtje slapen op de bank voelt al heel anders.
Succes enne hoop dat hij deze fase een beetje snel doorloopt en af en toe wel even gaat slapen!