Sind juni vorig jaar pas ik als oppasmoeder op vrijdag bij een vriendin thuis op haar 2 kinderen van bijna 3 en 5 op. Dit zou tijdelijk zijn tot december, maar zij heeft een vast contract gekregen en werkt nu permanent 3 dagen in de week. 2 dagen komt er iemand anders in huis. Ik ben er 1 dag en dan is de moeder er ook 2 dagen. Ik neem dan Marjolein en Sofie mee. Haar oudste heeft een ernstige hartafwijking waarvoor ze in november haar 3de openhartoperatie heeft gehad. daarom moet er ook oppas aan huis zijn, want het gebeurd soms dat ze thuis is ipv op school als het niet 100% gaat, en KDV is geen optie.
De jongste is een draak (eigen woorden van haar moeder). Tot een paar weken geleden kon ik dat nog wel aan, maar nu gaat ze me steeds meer uitproberen. Ik heb ook niet meer het gevoel dat ik oppasmoeder ben maar politieagent. Overlegd met de ouders en de andere oppas en ze zouden ook meer consequent gaan zijn. Dit is daarna even goed gegeaan. Nu heeft de oudste weer het een en ander aan onderzoeken gehad en dat is natuurlijk ook stress opwekkend bij haar.
Vandaag was ze echt niet gezellig! Ze riep de hele dag. "ik vind het geen leuke dag meer" De hele tijd liep ze de anderen uit te dagen door spullen af te pakken of zelfs te slaan en schoppen.
Nu wordt daar erg veel tv gekeken om de rust in huis te bewaren, vind ik niet een helemaal goed idee, maar daar kan ik mee leven. Maar daar was ze vandaag ook niet mee te paaien. Als ze op de bank lag en Marjolein lag erbij, lag ze al weer te trappen naar Marjoleins benen. Ik heb er regelmatig vermanend toegesproken en ook op de gang gezet om af te koelen, maar daarna ging het gewoon weer door. Ik heb om 14:30 moeder gebeld en gezegd dat ik ze zo niet meer trok. De anderen waren ondertussen ook al opgejut (en ik dus ook) dus er was geen orde meer in te houden. Moeder heeft gezegd dat oudste dan maar alleen boven op bed tv moest gaan kijken om toch weer wat rust terug te brengen. Ik heb ook gevraagd of ze iets eerder terug kon komen, dat ik eerder naar huis kon. Meestal zijn ze pas om 17:30 thuis en daar had ik nu echt geen trek in. Ondertussen lag de jongste op bed te slapen. Ik heb daarna wel even kunnen kalmeren. Vader kwan om 16:40 thuis en begon meteen de jongste te straffen (wat ik ook niet helemaal goed vind). De oudste lag nog te chillen boven op bed en daar is hij daarna naar toe gegaan, om haar vermanend toe te spreken. Ze kwam naar beneden en moest haar excuses aan mij aanbieden wat ze vertikte. Toen wilde ze het eindelijk doen, na lang aandringen, stond ik per ongeluk op haar teen. Weer heel hard huilen natuurlijk op een overtrokken reactie. Heb haar toen een dikke knuffel gegeven en gevraagd wat er nu precies is. Dat kon ze me niet vertellen. Heb haar nog een aai over haar bol gegeven en ben toen naar de auto gegaan. Ik hoorde haar op dat moment weer uit de stekker gaan. Niet echt leuk dus.
Ik heb in ieder geval dit weekend nog contact met moeder over hoe dit verder aan te pakken.
Ik wil bijna de handdoek in de ring gooien, want het heeft weldegelijk effect op mijn kinderen en mij.
Heeft iemand nog tips hoe nu verder te gaan en hoe ik de boel toch nog zou kunnen redden.

Dank je wel voor je leesgeduld als je zover bent gekomen!

Doordat het hier niet in de wijk is en met 4 kinderen in totaal, heb ik dan geen mogelijkheid om de oudste van school te halen en te brengen. Dus kan ik het moeilijk naar hier in huis verplaatsen. Het was ook de bedoeling dat het per december zou stoppen, want dan zou ze maar weer 2 dagen gaan werken, maar contract vernieuwing en ik hier thuis een nieuw oppaskind zou nemen, wat me erg leuk lijkt.
Nu is de situatie dus anders.
Deels kan ik er zeker wat mee. Nu wordt de oudste overal in begleid en de jongste wordt overal maar mee naar toe genomen. de kinderen moeten ook echt bijtanken op de vrijdag, omdat ze van hot naar her gesleept worden en ook nog 4 verschillende opvoedenden in 1 week hebben.
maar ik denk dat ze dit probleem niet zelf kunnen oplossen en daar zal ik het in ieder geval even over hebben.

Dank je wel