Ja, zo deed ik het ook.
Tegenwoordig heb ik mijn mobiel bij. Dat nummer kunnen ze draaien.
Wat je ook kan doen is zelf je eigen nummer draaien met je vaste telefoon. En dan hoeft Tom alleen maar op de herhalingstoets te drukken.
Dat geeft ze ook het gevoel jou altijd te kunnen bereiken.

Op een gegeven moment ging mijn mobiel dan met de vraag hoe lang ik nog weg bleef. 

Maar het is erg goed van Tom hoor!
Heeft hij de kast niet leeggesnaaid? 

volgens mij was hij ook een jaar of 8. Maar dan deed ik een boodschapje hier in de buurt met Debbie. Want samen thuislaten doe ik nu nog niet eens. Dan heb ik een kat en een hond in huis. Ze hangen dan nog net niet in de gordijnen! 
Wat ik wel eens doe; Jurriën met Nele thuis laten en dan ik snel met Debbie een boodschap doen.
Maar dan ben ik hoogstens 3 kwartier weg.
Een half uurtje kan al wel hoor. Maar langer alleen laten zou ik nog niet meteen doen. Er kan altijd iets gebeuren, iets wat je nu niet verzonnen krijgt, waardoor hij dan in paniek kan geraken. En dat een 8 jarige niet op kan lossen.

Verder over het alleen laten... ligt er ook aan hoe je kind is. Debbie laat ik nog niet graag alleen omdat die makkelijk angstig is. Ze begint het nu wel eens te zeggen dat ze dat wel kan. Maar ze wordt over een paar weken 9 jaar. Als ik dan zeg dat ik wegga, schiet ze me snel achterna om toch mee te gaan.
Dus er zit ook wel verschil in kind.
Ook met dit op je gevoel af gaan. Jij voelt wel aan wat jouw kind aankan. Maar ik zou niet meteen een paar uur wegblijven maar dat opbouwen zodat je aan kan voelen wat hij echt aankan.

Oohhh ja dat soort dingen hebben wij ook al eens meegemaakt!
Een sleutel ergens verstoppen? Voor het geval dat? Bij de buren leggen?
Jurriën heeft tegenwoordig ook een sleutel. En anders kan ik er een bij mijn ouders gaan halen maar dat is een kwartier rijden. Maar dat is wel te doen.

Wel een avontuur hoor! 

 
Ik zie je al helemaal hangen Geesje! 

En zo voel je zelf als moeder aan wat je kind aankan!

Jurriën is al heel jong verantwoordelijk en zelfstandig. Toen hij in groep 3 a 4 zat moesten we hem in de gaten houden met zijn roekeloze ondoordachte streken. Hij deed dingen en dacht later pas na. Maar sinds groep 5 kan hij het wel. (heeft medicatie en veranderde meteen) Hij is heel zelfstandig en verantwoordelijk. Hij zou wel overleven mochten wij ineens niet thuiskomen door iets raars. (dit wil je niet meemaken)
Jurriën heeft voor het kamp van de week ook al zijn spullen zelf bij elkaar gezocht.  Was niks vergeten. Zelf lunchtrommel klaargezet. Je moest eens weten hoeveel ouders dat allemaal nog voor hun kind gedaan hebben. Ik heb er gewoon geen omkijken naar!
Echt heerlijk zo'n ventje! 

hahha marloes.

maar jeetje, die tijd gaat idd komen: even alleen thuis blijven.
thomas wil dat soms nu al, als ik sylvie naar de psz moet brengen op woensdagen dat hij vrij is.
nou écht niet ik wil het niet, denk wel dat hij het kan, maar ook dat hij in de stress schiet en dan dus naar me toe wil.

Dat lunchtrommeltje vul ik ook elke morgen... maar dan voor mijn man! 

Dan is hij ook nog een kindje! 
Hij mankeert toch niks aan zijn handjes? 
Gossie... jij  hebt nog 3 kinders te verzorgen.
Marloes toch, je verwent hem!