Even een tip voor de liefhebbers onder ons die graag een boek lezen,waaronder ik dus.
Ik ben nu een boek aan het lezen die je echt moet lezen ik ben er erg van onder de indruk het boek heet,Haar naam was Sarah en de schrijfster is Tatiana de Rosnay.
Het boek gaat over de tweede wereld oorlog,daar ligt mijn intresse,maar stel dat je dat niet hebt dan nog is dit boek een aanrader.
ik zal in het kort even vertellen waar het boek over gaat.

In juli 1942 vindt er in Parijs een grote razia plaats,die owrdt uitgevoerd door de Franse politie,veel joodse kinderen,en mannen en vrouwen maar vooral veel kinderen.
Deze gezinnen worden in een stadio gestopt genaamd Vel d'Hiv.
Na dagen aan hun lot te zijn overgelaten amper eten en drinken,worden ze buiten Parijs en een paar doorvoer kampen ondergebracht,na weken worden de moeders gescheiden van hun kinderen,en worden de moeders op transport getseld naar Auschwitz,de kinderen werden aan hun lot overgelaten,moet je nagaan kinderen van amper 2 jaar oud.
deze kinderen worden daarna ook op transport gedaan naar auschwitz en gaan regel recht de gaskamers in.
Het is een roman dus de lijn van het verhaal vertel ik niet,moet je echt zelf lezen.

ik als degene die veel intresse heeft in de tweede werled oorlog wist dit niet en ben even op het net gaan speuren,deze gebeurtenis wordt nog net niet in de doofpot gedaan door de franse regering.
Het waren namelijk niet de nazi's die de razzia uitvoerde maar de franse politie,de fransen schamen zich hier erg voor.
wat mij opviel is dat ik dit niet met geschedenis heb gehad terwijl het toch echt een grote razzia is geweest.

Maar goed,echt het boek is de moeite waard,bij mij stroomde de tarnen over mijn wangen en dat heb ik niet snel

Oh,

ik zou die graag lezen, maar als ik dat zo hoor van die kleintjes die aan hun lot zonder mama worden overgelaten weet ik niet of ik het kan. Jank nu aal aan de pc. laat staan met het boek erbij.

Ach ja dan maar janken. Ik denk dat ik hem de volgende keer bij de bieb ga halen.

Met het boek "Komt een vrouw bij de dokter" heb ik ook zo zitten brullen. Op een gegeven moment (het moment dat ze afscheid van haar dochter neemt) moest ik zelfs overgeven....