Hi,

Ik ben nu van hyves af, omdat mijn vader en aanhang ons lastig bleef vallen, maar nu wil ik graag iets vinden waar ik foto's op kan doen, zodat als ik leuke foto's heb die met jullie kan delen.
Hebben jullie een tip, waar het veilig is, zodat die vent me niet lastig kan vallen, en dat ik toch foto's kan delen???
X

Picasa vind ik wel erg prettig, je kan puur een linkje naar één foto geven en ze zien dan ook alleen die foto.... is immers een code voor nodig om foto te mogen zien. Je kopieert dan de afbeeldingslocatie (rechts klikken op de foto en afbeeldingslocatie kopieren kiezen) en plaatst die locatieurl hier tussen img tags.

De rest van je album (tenzij je linkje naar die map in je album neerzet) kunnen ze dan niet zien.

Groetjes Nynke

Wat een foto's zeg. Daar word ik pas stil van....

Van de zomer zijn we met de kinderen in het Marshallmuseum geweest en daar hebben ze het nog steeds over. Heeft zo'n indruk gemaakt en dan hebben we bij bepaalde gedeeltes de kinderen niet meegenomen. Hierbuiten spelen veel kinderen oorlogje  en hun vroegen zich af waarom wij daar niet achter staan en wat het inhoudt. Mijn man is ook met ze op de militaire begraafplaats geweest in Overloon en daar heeft Tom het nog steeds over....

Mijn man is vroeger beroepsmilitair geweest en uitgezonden geweest en heeft dus te maken gehad met een land vlak na een oorlog (bosnië) en dat weten de kinderen en die vragen er steeds naar.

We hebben ze niet geconfronteerd met beelden van mensen die overleden zijn of zulke enge dingen, dat is daar gelukkig goed aangegeven.

 

Wat een foto's zeg. Daar word ik pas stil van....

Van de zomer zijn we met de kinderen in het Marshallmuseum geweest en daar hebben ze het nog steeds over. Heeft zo'n indruk gemaakt en dan hebben we bij bepaalde gedeeltes de kinderen niet meegenomen.

Doet mij meer denken aan het Marshall-Plan, verbeter mij als ik het mis heb!

De diepere gedachte achter de documentatie van een oorlog zou moeten zijn dat de volgende generatie niet zo dom is... Helaas werkt het niet zo!

Heftig. Ik was 37 weken zwanger toen mijn man op 1 mei 2000 werd uitgezonden. Niet met zijn eigen eenheid maar met een andere want daar hadden ze te weinig mensen. Wat was ik blij dat mijn verloskundige in overleg met de gyn voorstelde me in te leiden zodat hij er bij kon zijn.

Ik heb nog nooit van mijn leven zoveel tranen gelaten als in die periode.

later ga ik hier meer op in hoor maar ik ga even eten met de kerels (die nu even in de tuin aan het spelen zijn met zijn drietjes  )

omdat ik een beetje off-topic ging hier het verhaal: http://www.borstvoeden.nl/forum/verhalen-van-ouders-alleen-leden/mijn-verhaal-t4614.0.html