Hallo daar,

we zijn weer thuis, het spande er nog even om vanochtend omdat hij nog verhoging had, maar we mochten toch gaan.
Blij toe ook, dat hokje van 3 bij 4 had ik wel gezien Maar goed, hij is weer vrolijk en ondernemend. Weer de Kylian die we gewend zijn.

Hier even een "kort verslag" van wat er nou allemaal precies gebeurd is!!

Nadat hij uit de kinderstoel gevallen was dinsdag om 12:15 leek er verder niets aan de hand. Ik ben nog bij het CB geweest, voor de 7 mnd controle, alles was prima. sMiddags om 4 uur zijn we bij iemand op kraambezoek en begon hij ineens onbedaarlijk te huilen, niet te stoppen, overstrekken, heel eng. Daarna viel hij in een hele diepe slaap. Vervolgens werd hij wit om de mond, kreeg blauwe lippen en zijn we daar naar de HA geweest, waar hij alles onderspuugde en weer terug in slaap viel. De arts heeft hem, al slapende, onderzocht en ons naar de KA doorverwezen. Die dacht in eerste instantie aan een flinke hersenschudding. Ik vertrouwde dat echter niet, omdat hij helemaal niet hard op zijn hoofd gevallen was. Maar goed, met 36'2 volgens de oorthermometer kwamen ze tot die conclusie.
Een nacht ter observatie. elke 2 uur gewekt en de volgende ochtend leek hij goed, dus mochten we naar huis. Dat was wel prettig gezien het feit dat paps jarig was woensdag.
Hij bleef toch raar met zijn hoofdje draaien en met zijn schoudertjes trekken, ik heb nog een osteophaat gebeld, daar konden we evt terecht woensdagmiddag, maar zij klemde me op het hart wel terug te gaan naar het zkh als ik het niet vertrouwde. Ondertussen was Kylian al kreunende in slaap gevallen en ging ik een hapje bbq-en, met al het bezoek. Om de 1 of andere reden werd ik naar boven getrokken en vond daar wederom een Kylian die helemaal wit was en blauwe lippen had, ik kon hem niet wakker krijgen. Het zkh gebeld, ik kreeg gelukkig direct de KA doorverbonden, alleen zat die helemaal in Hulst, 3 kwartier rijden. Ik ben tijdens die rit ECHT bang geweest hem te verliezen. Hij zag er niet uit.

De kinderarts zag ons binnen komen met Kylian als lappenpop en zei direct al dat we weer terug opgenomen zouden worden. Kylian moest direct nog een hersenscan hebben, hij heeft de rontgenafdeling gebled dat ze nog niet naar huis toe mochten. Het was net 5 uur geweest. De hersenscan was goed, hij had dus geen hersenschudding. Het bloed kwam goed terug, al staat er nog een kweek die we volgende week pas horen. De urine gaf ook geen afwijkingen. Dus een ruggenprik. (Wil je echt niet meemaken) Ik moest maar op de gang gaan wachten, na dat bericht leerden ze me pas goed kennen. Geen haar op mijn hoofd die daar aan dacht. Ik werd NIET bij mijn kind weggehouden. "Maar mevrouw, dit is geen prettig gezicht". Al hakten ze zijn hoofd eraf, ik bleef erbij. De KA vroeg hoe zijn temperatuur was. De vpk zei "36'2" en ik gooide eroverheen dat dat nog een keer goed gemeten moest worden en wel RECTAAL!! Alee, na 2 keer prikken kregen ze dan wat vocht.
Terug op de afd gevraagd waar een "nomale" thermometer was. "Hij was toch al gemeten"?! "Ja, maar die thermometer gaf niet de juiste tempreatuur aan". En nu komt 'ie!!!!!!!!! EEN THERMOMETER LIEGT NIET HOOR!! Ik een rectale thermometer uit mijn tas gepakt, die had ik er toevallig ingestopt nadat ik Kylian thuis gemeten had. 38"6 had hij in dat ziekenhuis. Mag zo'n oorgeval niet liegen, FUNCTIONEREN DOEN ZE OOK NIET!!!

sAvond komt de "een thermometer liegt niet madam" mij vertellen dat alle uitslagen terug waren, maar dat er niets gevonden was. Goed bericht toch?! Aldus de "thermometer". Amai, ja goed bericht, nee dus, geen goed bericht, ik bedoel, het was toch duidelijk dat dat manneke dat tijdens het ruggengeprik in slaap viel toch niet okay was.
"Maarja", zei de 'thermometer' "wat wil je na zo'n val". "Okay, maar van zo'n val krijg je geen 38'6 graden koorts, of wel". Maar goed, er viel niet echt met haar te praten. Ik heb later nog met de nachtverpleging gekletst en zij gaf aan dat ik morgen moest pushen om meer onderzoek.
Komt de volgende ochtend de KA en vraagt of ik de dienstdoende KA de vorige avond nog gesproken had. "eh, nee". "Oh, dan weet je ook nog niet wat hij heeft?!" "Eh........ niets volgens de vpk!!"
"Nou, dat zou ik zo niet willen zeggen, Kylian heeft een virale hersenvliesontsteking. Gelukkig een virale, die is niet besmettelijk en over het algemeen komen ze er aardig goed weer bovenop. Het is niet te behandelen, hij moet het zelf uitzieken. Ennuh...... oja mevrouw, het was jammer dat van die val, maar was hij niet gevallen dan hadden we na een bloedtest gezegd dat er niets aan de hand was, nu waren we met zijn allen veel allerter." (daar ga je, zuster thermometer, ik bedoel, ik voelde me rot genoeg dat hij uit zijn stoel geklapt was, wrijf het nog even in zeg!!)
Op zich best een goede tijd gehad in het ziekenhuis, al was de kolf alleen voor de kraamafdeling en niet voor moeders wiens kinderen al 8 uur niet hadden willen drinken, al mocht mijn brood niet in de koelkast en al was het douchen alleen voor hen die opgenomen waren!! Ik kon toch best thuis gaan douchen, ja, alsof ik mijn kind daar zo zou laten liggen zeg!!
Maar goed, we zijn weer terug, Kylian heeft weer die ondeugende blik in zijn ogen terug en speelt weer met zijn broers, die natuurlijk heel blij zijn dat Kylian weer terug is. (al vonden ze de speelkamer ook wel errug leuk) Papa's verjaardag gaan we volgende week dunnetjes overvieren. Kylian moet nog een weekje uitzieken, maar dat gaat met het mooie weer dat ze voorspellen wel lukken denk ik zo!

Alee, het is een lang verhaal geworden, lekker om even van je af te schrijven.

Wat een doodeng verhaal, en wat een rare "bediening" ze mogen toch wel wat meer service bieden hoor. Maar ja, het belangrijkste is de gezondheid van je kind en die gaat gelukkig weer de goede kant op.

Ik hoop dat jullie zijn bekomen van de schrik. Ik ben blij dat jullie weer veilig thuis zijn met zijn allen.

Geniet maar even flink van elkaar

Dikke knuffel Esther

bbrrr ik reageer net op het berichtje dat Kylian is opgenomen en lees nu dit. Sjemig wat hebben jullie het voor je kiezen gehad en wat fijn dat Kylian (en jullie) weer thuis is.

Gelukkig voelde je tijdens de bbq aan dat je naar je mannetje moest en is er niets ergers gebeurd. Nu lekker uitzieken en extra veel knuffelen. En jullie natuurlijk ook even op adem komen. Niemand hoopt dit mee te maken maar hoe je alles beschrijft mag Kylian blij zijn met zo'n mama die van zich afbijt!! Nogmaals een hele dikke knuffel!!

Ik had net al gereageerd op het berichtje van Esther, dat Kylian was opgenomen in het ziekenhuis.

Wat een verhaal zeg! Ook ik kreeg er kippenvel van.
Gelukkig zijn jullie nu weg uit dat ellendige ziekenhuis.

Sterkte, en ik hoop dat Kylian er snel weer bovenop is!