en het leek uit je berichtjes net zo goed te gaan.... helaas niet dus 
Want ongelooflijk *piep* dit zeg!
Wel ontzettend fijn dat je zo snel terecht kan (al kan ik me ook wel voorstellen dat het voor jou schrikken was om te merken dat het in hun ogen toch echt wel direct noodzakelijk is en niet iets wat over een paar weekjes ook nog wel kan).

 

He verdorie!!! Toch nog een behoorlijke terugslag en dat is in Arwen haar geval gelukkig gelijk ingeschat als spoedgeval. Jouw meiske heeft zoveel grote stappen voorwaarts gezet, dat de deskundigen dit nu ook niet willen riskeren weer terug te vallen in weigering. Ze heeft al te veel voor haar kiezen gehad en zal eerder dan andere kinderen haar vertrouwen in eten verliezen. En aangezien je de komende zes maanden niets mag introduceren, zul je toch moeten toveren met huidige producten om haar te blijven stimuleren "andere" dingen te proeven.

Ze heeft nu ook een leeftijd waarop ze normaal gesproken ook al wat zou gaan tegensputteren bij onbekende dingen, het introduceren van nieuwe dingen wordt al lastiger... voor haar zou dit dus dubbel en dwars gaan spelen als ze ook het vertrouwde al niet echt meer durft.

Fijn dat je al zo snel terecht kunt!!!

Nynke

En daar sluit ik me helemaal bij aan. Fijn dat je zo snel terecht kunt!

  Babette

   

Gatver yf! Naar zo'n heftige terug val.
Fijn dat ze zo snel hulp krijgt.

Veel succes meis en dikke knuf!
Ageeth

Ook even hier een update over het bezoekje bij de prelogopediste.

De voedselangst zal hoogstwaarschijnlijk altijd een probleem blijven, daar kan ze weinig aan doen.
Ze zal nl. wel vaker nog een bewuste/onbewuste provocatie krijgen en dus ook een reactie.
En dan wordt die angs dus weer aangewakkerd, een rondgaand cirkeltje dus.
Wel ook na een vragenlijst etc. van haar kwam naar boven dat ze dus hoofd sensorisch niet op orde is.( vandaar dus ook de angs bij dieper water overzicht moeten hebben en bang water onverwachts binnen te krijgen en dus verslikken( verdrinkingsangst) even zo met douchen water op haar hoofd, tandenpoetsen, mondje poetsen. Ze moet daar de controle overhebben. Ander sis het nieuw eng en verwarrend.
Bij 99 van de 100 kinderen die een sonde/ of een onderzoek met sonde krijgen, verslikken zich vaak, en bij de meeste is het kortdurig een trauma, maar wordt niet in het geheugen opgeslagen.
Ze heeft dus een te goed geheugen (dat is ook wel merkbaar met andere dingen vooral op visueel gebied)
Daardoor blijft die ervaring dus bij haar naar voren, en is het dus een langdurig trauma
Dit heeft weer te maken dat ze dus bepaalde ontwikkelingen zoals de slik reflexen/verslik reflexen/ kauwreflexen niet op de natuurlijek manier heeft ervaren ivm de hele late start van bijvoeding.
Kauwen is aangeleerd, maar de sensoriek die erbij hoort mist ze.,eveneens als stuctuurherkenning en tastzin zijn dus niet op de natuurlijke manier tot stand gekomen.
Nieuw eten=andere nieuwe structuur = in combinatie met de angst voor nieuw eten voor de pijn een verdubbelde angst dus.
Dus we gaan aan de slag om de sensoriek te verbeteren, juist aan te leren dmv oefeningen en kijken wat kan haar mondje allemaal, en leren dat ze er nog veel meer mee kan.
Die angst moeten we accepteren, en dus voorlopig niks nieuws proberen ( ook niet in andere vorm ) nu mochten we toch al geen nieuwe producten proberen dus dat scheelt.
Maar niets pushen eten neer zetten complimenteren als ze eet, eet ze niet niet boos worden oid.
En maar hopen dat het weer overwaait.
Wel kijken dat ze niet teveel gewicht verliest zodat sonde voeding niet nodig gaat zijn.
Mocht dit allemaal (te) weinig effect uithalen, komt het toch op de eetkliniek in utrecht uit.
Maar we proebrne eerst dit. want misschien kan die sensoriek al een deukje in de cirkel maken.
Dat effect willen we behalen. en maar hopen dat ze ouder wordt en beter gaat begrijpen dat soms eten je pijn doet, maar dat dat niet expres gebeurt, maar eten ook heel fijn en lekker is.

Aardig dubbel gevoel dus, maar we gaan van het positieve uit 

Goh Yfke,

Weet gewoon even niet wat ik moet zeggen.
Zo als buitenstaander weet je gewoon niet wat er allemaal nog bij komt kijken.
Ik vind het heel knap zoals jij (wat ik opmaak uit het lezen) en Arwen hiermee omgaan.