Hai,

He jakkie, laten brullen... da's ook wel het ergste wat ze je kunnen aanraden! Dat doet zeer bij jou maar ook bij haar! Heb je er zelf een probleem mee zoals het ging? Snap dat de laatste week je wanhopig maakt, maar dit gedrag zal niet blijven. Grote kans dat ze nu in een spurtje zit waarbij ze last heeft van verlatingsangst. Dat is best eng voor haar en dan is het ook wel logisch dat ze zo'n heisa maakt! Rond de negen maanden is heel herkenbaar igg!

Je kan kijken wat ze doet als je haar iets eerder op bed legt (als ze nog niet al te moe is) en haar blijven aaien, liedje neuriën en zorgen dat ze blijft liggen.. heel rustig, heel zachtjes, heel slaapverwekkend. Even huilen zal ze waarschijnlijk wel... maar je bent bij haar, je troost haar, ze ligt niet alleen in haar bedje. Je laat haar niet aan haar lot over, je erkent dat ze moe is, je erkent dat ze daarbij moet liggen en dat ze moeite heeft om de overstap naar het slapen te maken.

Maak het bedje fijn, zorg dat ze geen reden tot brullen heeft. Verzeker haar er van dat je in de buurt bent en blijft. Ga eventueel in dezelfde kamer of in de deuropening rustig staan strijken of ga er een boekje zitten lezen. Help haar door deze periode heen. Ze is nu bijna negen maanden en zal een groot gedeelte van wat je zegt echt al wel begrijpen.

Doordat ze gaat staan, kan ze ook niet in slaap vallen. Hoe moe ze ook is... Ik heb Renée toen ook echt neer moeten leggen en heb haar in haar slaaphouding gelegd, haar vastgehouden in die houding, ondertussen zachtjes neuriënd, zonder oogcontact te maken. Met mijn vingers kon ik haar zachtjes strelen en ze heeft toen wel even gehuild en geprotesteerd. Na een fikse protest uithaal (minuut, maar lijkt wel veeeeel langer) viel ze heel tevreden in slaap. Ze kon zelf de slaap niet vatten... had er even hulp bij nodig.

Sterkte meis!!!! Volg je hart en niet alle adviezen die jou niet goed in de oren klinken! Het is jouw kind!!!!

Nynke

Tandjes krijgen kan ontzettend vervelend zijn en daar kunnen ze aardig van van slag zijn. Meestal is het over zodra de puntjes door het tandvlees zijn.

Als ze met dat korte slapen goed in haar velletje zit, is er natuurlijk geen probleem. Vrolijk en alert? Kan ze zichzelf ook een beetje vermaken of moet je haar echt bezig houden? Hoe vaak slaapt ze op een dag en hoe doet ze het verder? Kan je wat meer vertellen over je dochter?

Een goed volle buik werkt ook nog wel eens averechts, al het eten wat in de maag zit, moeten ze immers ook een keer verteren. Laat haar gewoon naar behoefte eten, ze is al bijna negen maanden, dus datgeen wat ze wil eten, kan ze er ook in krijgen. Is geen beginneling meer met eten naar haar mondje krijgen toch?

Rond negen maanden hoor ik veel meer moeders klagen, het is een bekende periode van slecht slapen, niet alleen willen zijn, gillen/boos zijn, drama maken (ben je uit het oog, gaan ze lief zitten spelen), ze krijgen de wereld om hun heen behoorlijk goed door! Er is meer dan de straal van één a twee meter om hun heen.

Als je wel van het in slaap voeden af wilt of op relatief korte termijn er af wilt... kijk dan of je haar langzaam er aan kan wennen dat ze ook zelf in slaap kan vallen. Dat ze daar niet een borst of speen voor nodig heeft, dan heb je ook grotere kans dat als ze 's nachts wakker wordt (of overdag) en ze is nog wel slaperig... dat ze zich dan gewoon omdraait en weer verder slaapt. Het hoeft helemaal niet met gekrijs en grote gevechten. Het kan ook heel rustig en met respect voor je kind. Misschien heb je wat aan het boek van Elisabeth Pantley; lekker slapen zonder huilen. Hier werkte het niet echt... maar denk dat dat ook kwam omdat ik mijn meisje net iets te moe liet worden. Een oververmoeid kind kan veel slechter in slaap vallen dan een kindje wat net lekker begint te gapen en te soezelen.

Er is ook nog een draadje over slapen van een hele tijd terug. Heb daar als ik me goed herinner de slaapsignalen wel eens uitgelegd. Staat als sticky in verhalen van ouders geloof ik.

is niet helemaal goed gegaan met citaat