Dit is misschien wel een hele rare vraag.....maar is het normaal dat ik nog steeds niet,na 8 maanden,ongesteld ben geworden?
Ik weet dat het wat langer kan duren als je bv geeft,maar zo lang, ik ken dit niet van veerle en chelsea.
Ik ben ook nog steeds zo emotioneel,als ik bambi zie op tv kan ik wel huilen,of als wouter me aankijkt tijdens het voeden springen de tranen me zo in de ogen.
Zo ben ik normaal nooit,kun je een beetje voorstellen hoe ik in het ziekenhuis was de afgelopen week,ik huilde meer wel dan niet.
Ik ben niet moe heb best veel energie,maar zin in sex???
Niet meer zoals vroeger,dat is echt veranderd kan dat ook komen doordat ik bv geef,ik zie mijn lijf afentoe als een klein bedrijfje voor wouter.
Het zijn misschien rare vragen,maar ik moest het even kwijt

Mijn 1e ongesteldheid kwam al met 4 maanden, een maand of 3-4 achter elkaar en toen weer 3 maanden niet, daarna weer wel regelmatig elke maand, nu nog steeds.

Dat emotionele heb ik nog steeds, helemaal sinds de geboorte van Floor is dat veel erger geworden, was voorheen ook al zo'n emo-kip.

Nu hoef er op tv maar iemand te huilen en zit al met een brok in mijn keel van hier tot tokyo, ook als floor ergens om huilt dan moet ik me erg inhouden om niet mee te huilen, niet als ze huilt omdat ik gemoppert heb of omdat ze me wil uit proberen, dat kan ik erg goed negeren, maar andere huiltjes pffff.

De zin in sex tja die is hier ook lang te zoeken geweest, is nu pas sinds een paar maanden weer terug...

Ik ben in augustus 2007 gestopt met bv geven.

Enne geen 1 vraag is raar, alleen de antwoorden kunnen raar zijn 

Maar of het allemaal met de bv te maken heeft daar zijn de meningen nog wel eens over verdeeld geloof ik.

Groetjes Nicole

Hey Daan,

Hier pas ongesteld vanaf dat Renée tien maanden oud was, dus acht maanden is nog niet eens zo gek.... Je lijf heeft tijd nodig om te ontzwangeren en met het geven van borstvoeding gaat dat ontzwangeren wat gelijkmatiger dan bij het niet geven van de borst... Maar al-met-al duurt het ontzwangeren voor bijna iedereen zo'n negen maanden. Pas dan heb je het idee dat je lijf weer een beetje haar oude zelf is.

De zin in sex... tja, die zin ben ik soms ook lange tijd kwijt  maar bij Anne, mijn middelste, gaf ik vanaf vier maanden geen borstvoeding meer... en toch was die zin in sex nog ver te zoeken! Het ligt niet aan de borstvoeding, al zijn borsten tijdens de borstvoeding vaak verboden zone voor de man... die zijn even speciaal voor één doel.

 

Ik heb ook nog altijd het gevoel niet de oude ik te zijn. Maar ik vraag me ook af of ik dat ooit nog wordt. Mijn leven is ineens zo anders en de verantwoordelijkheid voor zo'n kindje verandert je enorm. En ook de komst van een tweede of derde kindje lijkt me ook weer ingrijpend. Zowel lichamelijk als geestelijk. Alles moet weer een nieuw plekje krijgen. 

En ja. Ik snotter me ook wat af. Heel wat pakjes zakdoeken er al doorheen zitten. Je bent dus niet de enige!

Wat fijn dat jullie gereageert hebben en dat het niet vreemd is.
Af en toe geeft het tussen mij en marco nog wel eens wat strubbelingen,hij vindt dat ik echt verandert ben hij vindt me een super moeder,maar op het gebied van sex,is er toch veel verandert vergeleken bij vroeger en ik kan hem ook niet uitleggen wat het is .....ja geen zin,gelukkig kunnen we er redelijk goed praten.
Maar het zou wel fijn zijn als dat ook weer terug keert naar het oude