Nou we hebben er hier een pittige dag opzitten die nog niet voorbij is.
Ik denk met weemoed terug aan toen we alleen voor buisjes en neusamandelen moesten 1,5 jaar geleden....
Wat een drama vandaag...
We kregen te horen vanmorgen dat we als 1e aan de beurt waren, totdat deze anestesist (verkeerd geschreven maar kom er ff niet op) het niet eens was met zijn collega die had gezegd dat borstvoeding 3 uur voor ingreep nog mocht en deze hield 4 uur aan en we werden achter aangeplaatst.
Bij het naar de ok gaan ging het nog prima Kyan vond grote bed wel mooi en toen ik zij en nu krijg je het kapje om te gaan slapen riep hij nog mooi: ja!
Tot het kapje op zijn neusje stond... boos! Dus vast houden en duurde ondanks zijn gillen/huilen en dus beste ademteugen behoorlijk lang.
Voor ik een kopkoffie te pakken had hoorden we hem al gillen op de ok....
Toen kwam de kno arts vertellen dat de neusamandel wel erg groot was, maar ze kwam vooral even vragen hoe het met mij was gegaan in Groningen bij het UMC. Erg lief maar door het huilen van Kyan in de ok had ik mijn hoofd daar niet echt bij. Ze gaat nog wel even naar Groningen bellen omdat ze dus zeggen geen brief van haar te hebben gehad.
Maar goed ondertussen werd Kyan naar de uitslaapkamer gereden gillend en wel....
Toen 1 en al drama (sorry voor degene die binnenkort ook moet...) alleen maar nee nee en nog eens nee en auw auw auw....
Na veel heen en weer en met spuitje onder dwang proberen wat naar binnen te krijgen wat meneer er gelijk eruit liet lopen.
Toen even bij tv gezeten en toen kwam er zo'n golf met bloed en slijm...ieks...ik er helemaal onder en Kyan ook.
Ik overhempt van Guido aan en Kyan iets geslapen.
Na 1,5 uur na uit ok te zijn gekomen eindelijk groenlicht dat ik toch de borst mocht geven.
Daarna lukte het ook om zowaar 2 hapjes van een ijsje te nemen en 1 slokje water....
Hij had echt te weinig gedronken maar om 1 uur mochten we toch naar huis van de kno-arts.
Thuis even een uurtje op de bank geslapen en gelukkig 1 ijsje opgegeten.
Maar alles doet pijn ook na zetpil, bij elke slok barst hij in huilen uit...Wel voor keuze of dwang met spuitje of eigen beker af en toe een slok.
Toen met zijn allen even 2 uurtjes geslapen.
Nu net wel weer iets gedronken, maar ook weer een hoop overgegeven....
Hier dus nog steeds behoorlijk knokken om maar iets erin te krijgen en te houden....
Groetjes Ageeth