Door een paniekerige bevalling bij Clint, heeft Clint heel lang ingebakerd geslapen. Hij had constant het gevoel als hij in slaap viel, dat hij dan viel, en schrok dan met wijde armpjes weer wakker, gestrekte handjes, oogjes als schoteltjes. Met als gevolg, een oververmoeid gestrest kind. Dat inbakeren ging heel goed, met de regelmaat regels erbij. Met 6 maanden moest hij weer uitgebakerd worden, maar dat ging dus niet. Hij mocht niet meer in de doeken, omdat hij kon draaien, dus we namen hem bij ons in bed. Sinds gisteren slaapt hij in zijn eigen bed (net drie jaar geworden, dus vanaf dat hij een half jaar was) Kaïne kon ook niet echt rustig in slaap vallen. Ik wilde eigenlijk niet meer inbakeren, maar ben vandaag van mijn mening afgestapt. Elke keer liep ik duizend keer naar boven. Na voeden, spelen en even in de box, vergat hij dat hij erachter aan moest slapen Ik heb hem vanmorgen voor het eerst in de Paco ingebakerd, en hij sliep (wel na een paar minuten huilen) Net weer gevoed, in de box en weer in de Paco en weer na een paar minuten laten brullen, is hij in slaap gevallen. Waarom is mijn gevoel en mijn verstand nu niet op één lijn. Begrijp me niet verkeerd, het is heerlijk dat hij slaapt, maar vraag me steeds af, of het wel echt heel nodig is dat inbakeren. Iemand hier ook ervaring met inbakeren?

Bij Clint had het CB het aangeraden om hem in te bakeren, lijkt dan wel of je er dan eerder bij neer legt. Ik heb het nu met Kaïne er wel over gehad, en ik mocht hem inbakeren. Clint heeft het heel goed geholpen, maar dat uitbakeren dat was echt een drama. Daar zie ik tegenop. Gek misschien, want dat hoeft natuurlijk niet hetzelfde te zijn als ik Kaïne straks uitbaker. Nu heb ik het uit mijn eigen gedaan, misschien is dat het, dat ik daarom twijfel. Misschien is het helemaal niet nodig, maar als ik dan nu zie dat hij al ruim 2 uur ligt te slapen, en heel ontspannen, lijkt het erop dat hij het wel degelijk nodig heeft. Ik moest hem wat meer laten huilen, maar dat huilen werd krijsen, en hij was helemaal over zijn toeren, vandaag heb ik hem ook wel even laten huilen, maar na vijf minuutjes was het even stil, toen begon hij weer even te jengelen, maar viel toen in slaap. De laatste dagen viel hij ook na vijf minuutjes aan de borst in slaap, natuurlijk hartstikke moe, maar geen genoeg voeding natuurlijk na vijf minuten, dus 'snachts kwam hij om de anderhalf uur. Ik probeer het, het is natuurlijk voor iedereen beter dat de slaapjes even langer worden, en zeker voor Kaïne. Ben alleen even vergeten wat je ze aandoet onder de doeken. Ik heb nu een dun pyamaatje aan, en dan nog wel een dekentje en een lakentje. Had jij dat anders? Veel plezier met je logeetjes

 

Hoi hoi,

Fijn dat hij nu even slaapt.
Ik heb bij Kyan een bakerzak gebruikt ipv doeken, dit zit minder strak maar werkte hier erg goed.
Het afbouwen is daarvan iets makkelijker, en wordt vaak ook gebruikt als tussen stap van het afbouwen van doeken.

Groet Ageeth

Sommige kindjes geven zich niet gelijk "over" Renée ging de eerste twee dagen ook nog wel in protest als de doeken om gingen, maar zodra ze vast zaten, was ze eigenlijk al weer rustig... Bij mij kreeg ze dan nog wel een slaapmutsje in de vorm van een toetje aan de borst.

Echt knokken heb ik echter niet gedaan. Ging ze over de rooie, troostte ik! Even in slaap jengelen mocht, dat had ze soms ook nodig... maar echt over de rooie? Nee dat niet!
Na verloop van wat tijd, deed ik de doeken wel wat losser... gewoon kijken of ze dan ging vechten (omdat ze armslag had) maar toen ze dat niet deed, ben ik over gestapt op de dichte slaapzak (soort zelf gecreëerde bakerzak)

Wat ik aandeed, hing van de temperatuur af. Toen was het nog behoorlijk warm... dus alleen een romper eronder en ik varieerde met de lakens en dekentjes. Hoef je niet helemaal uit te bakeren als ze te warm zijn, alleen laagje dekens minder. Even in nekje voelen.... is het warm en klam, laagje minder. Is het koud... laagje meer. In de winter wel pyama hesje, maar geen broek... al regelde ik dat ook liever met de dekentjes dan met kleding.

 

Hij ligt nu twee dagen ingebakerd in een Pacco, en het gaat heel goed. Alleen vraag ik me af of ik hem snachts wel moet uitbakeren als hij gaat drinken. Hij valt in slaap aan mijn borst snachts, en als ik hem dan nog moet inbakeren, is hij weer klaarwakker. Met als gevolg dat hij even moet huilen om weer in slaap te vallen. Dat vind ik echt urenlang duren, zo snachts, en dan bang dat je andere kindjes wakker worden. Wat mij ook opviel is dat hij van die schuurplekjes op zijn knokkeltjes heeft. Ik doe het echt niet te strak, maar ik denk dat hij bij het tegenwerken, om in slaap te vallen, zijn handjes probeert los te krijgen, en dat gaat natuurlijk irriteren. Ik vanmiddag toch maar de bakerzak geprobeerd, zodat die schuurplekjes er dan niet kwamen, zit toch wat losser. Het eerste slaapje ging prima in de bakerzak, het slaapje erna was echt drama, kon de slaap niet te pakken krijgen. Getroost met een beetje mama melk, en toen maar weer in de Pacco, en hij slaapt heerlijk. Het is om gek van te worden, dacht dat je wel ervaren zou zijn bij je derde kindje, maar hoe ouder ik word, hoe meer beren ik zie

Ik heb Vince vanaf 5 weken ingebakerd, dit hebben we een maand of 2 gedaan en toen afgebouwd. 's Nachts liet ik hem ingebakerd drinken, zo wist hij dat het nacht was.
Ik zou op tijd beginnen met afbouwen, laten slapen in een goed aansluitend slaapzakje.

Succes!