Kwam laatst een nicht van me tegen. Eerst kletspraatje, hoe is het, goed? ja en met de kleine ook? Wat? nog bv? goh, ja, wel knap hoor.
Ze had laatst op een verjaardag ook een vrouwtje getroffen, die met 9 maand nog voedde.
EEh, Nicôle is 11 maand hoor!!, o, ja, knap hoor, zal wel lastig zijn. (Lastig? nou hoe langer hoe makkelijker is mijn ervaring)
Toen de hamvraag: 'hoelang ben je van plan door te gaan?'
Nou was ik van plan om iig het jaar vol te maken en daarna zie ik het nog wel, maar die zin kon ik niet meer afmaken, ze onderbrak me met de mededeling: Tja, nou een jaar is ook wel DE limiet hoor!!!
Om daarna heel luchtig verder te kletsen over koetjes en kalfjes.
Ik dacht: "zal ik?..."
Niet gedaan, toch tegen dovemansoren. Zij heeft een hele nare ervaring met bv (dat is echt), en zal het ook nooit weer proberen, is het risico volgens haar niet waard (vind ik dom, heeft zich niet verder verdiept in oorzaak probleem), dus heb mijn hele betoog maar weer ingeslikt en ook maar koetjes en kalfjes (hoe toepasselijk ;D) gekletst.
Maar irritant vind ik het wel, dat ze een mening heeft zonder er ook maar iets in verdiept te hebben.
gasten: 81
verborgen: 0
leden: 0