Op advies van de dietiste geprovoceerd, met een stukje jonge kaas.
Nou, dat hebben we geweten hoor! Maurits straalde toen hij een plakje kaas kreeg (klein plakje hoor). Hij heeft er een klein hapje van gegeven, maar de rest gooide hij demonstratief weg. Nee! riep hij erbij....
Twee dagen later. Hij is onrustig en jengelig tijdens het eten, dus ik laat hem even uit zijn stoel. Hij trekt helemaal wit weg en blijft onrustig rondscharrelen. En ineens zet hij aan en heeft hij 2 tellen later zoooon smerige poepbroek (wij noemen dat altijd zieke poep
). Hij kleurt weer bij en alle ellende is over. De dag daarop nog een keer dun, maar niet zo erg meer.
Wat ik gek vind (voor wie niet tegen smerige details kan: stoppen met lezen haha)
Als Maurits 'zieke poep' heeft zitten zijn billen onder de vezeltjes. Die zijn er haast niet af te krijgen. Het lijkt wel of hij alleen brinta te eten krijgt! Waar komt dat vandaan? Want normaal heeft hij dit niet, ook niet als hij eens door druiven ofzo dunne poep heeft.
Sorry voor alle gore details, maar ik probeer te begrijpen wat de oorzaak en het gevolg is van vanalles....
En met provoceren wachten we dus maar weer even. Jammer dat het niet goed ging, maar wel fijn dat we weten dat we met dit dieet op de goede weg zitten!