Pfff, ik zit er even doorheen hoor. Afgelopen tijd vond ik het al best lastig het dieet. Niet omdat ik niet wil maar door omstandigheden. Mijn oudste was opgenomen in het ziekenhuis, en dan ben je daar de hele week en dan is er in dat restaurant niets wat je kan eten. Patat en sla zonder dressing heb ik 4 dagen op. Ik heb me suf moeten kolven tussen alle onderzoeken door, omdat ik verschillende aanbiedingen kreeg van mensen die nog wel moedermelk over hadden voor Joas (die kon ik in het ziekenhuis niet de hele tijd er bij hebben), maar niemand die hypo-allergene moedermelk had. En dan lonkt zo'n flesje best wel.....

Gisteren vermoedde ik dat Joas weer ergens op reageerde. Veel krampen. Vandaag volgde daar dan ook weer wat uitslag op zn gezichtje. En ik had geen idee waarvan. Maar weer van alles nalopen. En ja hoor, waar ik al 5 varianten knackebrod op heb en die allemaal goedgekeurd waren, blijkt variant 6 (die ik niet gecontroleerd had ) ineens sporen van soja te bevatten. Verder heb ik niets op waar het anders van kan komen. Dus nu wéér mn borst natmaken en me schuldig voelen

Ik baal gewoon even flink. Ergens zit een stem in mn hoofd die zich afvraagt of Joas niet beter af is met 'veilige' kunstvoeding dan dat ik toch elke keer de mist in lijk te gaan.

Ach meissie,

Met zoveel drukte KAN je toch NIET alles in de gaten houden??? Dan kan het toch niet anders dan een keertje niet helemaal goed gaan? Er zijn zo weinig gelegenheden die echt rekening houden met diëten. Maar liever dat je daar nu achter komt, dan later als je uk het rechtstreeks binnen krijgt en dan misschien een veel heverige reactie krijgt.

En ja dat flesje lonkt, dat weet ik als geen ander. En ja het geeft rust... voor nu dan iig. De stress begint weer als de bijvoeding om de hoek komt kijken en bij alles wat andere mensen in het mondje willen stoppen. Bij Renée ben ik echt weer met volle overtuiging aan borst én dieet begonnen... wist dat het af en toe afzien zou zijn en dat gevecht in ziekenhuis, restaurant, bistro, bij anderen eten... bij anderen op visite gaan weer zou beginnen. Maar voor mij willen ze wel iets maken... en mijn dochter kan dan veilig mee eten... ipv een kleine portie waar ze toch op één of andere manier met  minder zorg mee omgaan.

Het is jouw beslissing meis, maar geloof me alsjeblieft... het is echt niet zaligmakend, mijn middelste (die kv kreeg vanaf vier maand) heeft een slechtere gezondheid dan de andere twee...

Nynke

T is gewoon.... ik vraag me nu vooral af of ik het voor hem niet érger maak door de mist in te gaan. Hoe zit dat precies, wat doet borstvoeding voor de allergieen?  Als ik een dieetfout maak, maak ik de overgevoeligheid dan niet nog erger? 

Hoi
Het is erg moeilijk en ik heb het inderdaad op gegeven op dat moment. Ik kon niet meer. Maar als ik het over zou mogen doen dan had ik zeker bv blijven geven. Als ik nu zie wat een gedoe het is met de kunstmelk, bijvoeding, ziekenhuisbezoeken enz enz. Als ik dit eerder geweten had (ik weet het Nynke, je hebt het me gezegt, maar ik was te eigenwijs  ) dan had ik echt door gegaan met de bv. En bij een 2e zal het me ook niet meer overkomen.
Sterkte ermee en hopelijk vind jij wel de kracht om door te gaan en je kleintje het beste te geven.

Ik neem het mezelf ook niet kwalijk hoor, ik heb toen de keuze gemaakt die voor mij en Bo op dat moment het beste was naar mijn idee. Ik zou het alleen anders doen als ik het over mocht doen en hopelijk krijg ik daar nog een keer de kans voor met een 2e wondertje in de toekomst.
Ik weet alleen dat jij mij daarvoor gewaarschuwd heb en dat ik daar niet in geloofde en achteraf moet ik je gewoon gelijk geven.
 

Ik kan me helemaal bij je verhaal aansluiten, Natalie. Bij ons ging het ook zo en heb ik uiteindelijk ook de handdoek in de ring gegooid en ben op de Nutramigen overgegaan. Ik moet zeggen dat ik er geen spijt van heb gehad, totdat ik doorhad dat alle provocaties dan direct moeten gaan. Dat vond ik echt een nadeel.

En nu, bijna 1,5 jaar verder, mis ik het BV geven zo...