Hallo iedereen,

Als eerste excuses omdat ik het zo laat meld. Onze zoon meldde zich heel onverwacht een beetje te vroeg aan. En de tijd erna is vrij hectisch geweest. Ik begin me nu weer wat meer voor de pc te interesseren. Okay, dan nu mijn verhaaltje.

Op 22 augustus is om 02.47 uur onze zoon Cay geboren. Hij was op een dag of 5 na een maandje te vroeg. Op de 21e braken mijn vliezen en moest ik direct naar het ziekenhuis. Daar aangekomen werd ik doorgestuurd naar een ander ziekenhuis. Omdat ik te vroeg was en ze geen kinderafdeling hebben in mijn `eigen` ziekenhuis. Ik heb daar flink van gebaald, want mijn eigen vertrouwde ziekenhuis is zoveel knusser dan het grote ziekenhuis waar ik nu heen moest. Maar ja, wat moet, dat moet natuurlijk.

In het ziekenhuis aangekomen, bleek ik nog maar 2 cm ontsluiting te hebben. Het water bleef intussen lekker doorlopen. Weeën had ik niet, dus wat dat betreft had ik ook nog wel de tijd. Op een gegeven moment dachten ze dat ik al 6 cm had en de volgende Hebamme dacht zelfs dat ik al op 10 cm zat. Helaas bleek bij de volgende beurt toucheren dat ik nog steeds op die 2 cm hing. De arts raadde me een weeënopwekkende cocktail aan. Omdat ik best teleurgesteld was dat het niet sneller ging, heb ik die maar genomen. Yuk wat vies. En helpen deed het niet. Manlief en ik hebben de rest van de avond maar gewoon rondgelopen. Op een gegeven moment raadde men manlief aan om thuis toch nog wat slaap te pakken. Het zou nog wel even kunnen duren. Terwijl manlief onderweg naar huis was, kreeg ik flinke krampen. Weer aan de ctg en weer geen weeën te bekennen. Nu kon die cocktail ook darmkrampen opwekken en daar heb ik het maar op gehouden. Ik ben toen maar even gaan slapen. Rond een uurtje of half 2 had ik weer krampen en weer meldde ik me bij de verloskamer. Nu bleek ik toch echt wel weeën te hebben. Manlief werd gebeld en ik kon beginnen met het opvangen van de weeën. Ik was blij dat manlief arriveerde. Niet lang daarna kreeg ik persdrang. Ik mocht niet persen maar tegenhouden lukte ook niet bepaald. Ik raakte ook volledig in paniek en heb echt het hele ziekenhuis bij elkaar geschreeuwd. Gelukkig was het toen snel achter de rug en had ik mijn kleine mannetje op mijn buik liggen. Ik werd gehecht en Cay werd door de kinderarts onderzocht. Daarna konden we beginnen met de eerste borstvoeding en het grote kennismaken. Cay was 2855 gram en 49 cm. Groot genoeg om bij me te blijven. Hier gaan te vroeg geboren kindjes meestal direct naar de kinderafdeling, maar ik mocht hem bij me houden. Gelukkig.

Van harte gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoon Cay. (leuk om Ilana haar verjaardag). Wat een mooi gewicht voor zo'n vroegeling! Loopt de BV verder lekker? En voel je je nu goed?
 

Gefeliciteerd met jullie kleine Cay!!!!

Dat is dan toch even schrikken als een kindje zo'n haast blijkt te hebben!
Gelukkig is de kleine man goed en wel op aarde geland en kunnen jullie nu heerlijk genieten 

Van harte gefeliciteerd met jullie zoon Cai. Heftige bevalling zo te lezen, maar gelukkig is alles op zijn pootjes terecht gekomen.

  Babette

Van harte gefeliciteerd met jullie zoon Cay.
Ik ben wel een beetje laat met de felicitatie's , maar beter laat dan nooit
Geniet er lekker van met elkaar.

  Margriet