ik vond ergens op het net het volgende stukje

Een opmerkelijk aspect van de correspondentie is dat de broers elkaar informeerden over het wel en wee van het geven van borstvoeding door hun echtgenotes. Gezinshistorici twisten over de vraag of in de vroeg-moderne tijd moeders hun kinderen de borst gaven. Valerie Fildes constateerde op basis van onderzoek dat in de vroeg-moderne tijd onder de rijken van heel Europa veel gebruik werd gemaakt van een min." Nederlandse medici en moralisten bepleitten echter al in de zeventiende eeuw dat moeders zelf de borst zouden geven." In de achttiende eeuw gebeurde hetzelfde." Ten aanzien van de vraag of moeders uit de Nederlandse elite wel of niet de borst gaven, bevestigt deze correspondentie dat dat inderdaad het geval was. Joseph Elias beschreef hoe zijn vrouw het kind aan de borst legde. Ook uit ander onderzoek naar het gebruik van minnen in de Republiek kwam naar voren dat moeders hun kinderen zelf zoogden; slechts indien een vrouw het lichamelijk niet aankon, werd een min gezocht."

...

Een maand later lezen we dat het zoontje verkouden was maar de hele nacht doorsliep zonder wiegen. Het kindje groeide voorspoedig op want ’het werd dik en vet’." Omdat Joseph Elias’ vrouw toen twee maanden zwanger was werd de kleine Jan Carel al op de leeftijd van acht maanden gespeend." Het was gebruikelijk dat zogende moeders hun kinderen speenden zodra een nieuwe zwangerschap zich had aangekondigd. In de Duitse gebieden werden in de zestiende en zeventiende eeuw kinderen op de leeftïjd van circa één jaar, eigenlijk zodra ze konden kauwen, gespeend. Dit was ook het geval onder puriteinse ouders in het zeventiende- eeuwse Noord Amerika, die hun kinderen vanaf twaalf maanden speenden.Լ

voor het hele verhaal over zorgende vader:
zie hier

maw er is niet heel veel veranderd in sommige opzichten