Borstvoeden.nl
Kinderen en ouders => Opvoeding, schoolkeuze en dagelijkse geneugten en strubbelingen => Topic gestart door: mama van een wolk op juni 27, 2010, 20:04:54
-
hallo,
mijn dochter is inmiddels alweer 17 maanden,maar het is echt een meid.
het kan zo'n enorme kattekop zijn. hele dagen nee zeggen en slaan.
of ze nou ook altijd echt nee bedoeld,weet ik niet en of het nou echt slaan is om te slaan weet ik ook niet,maar als ik zeg,dat dat niet mag,dat het zeer doet,blijft ze gaan.
of als ik haar een tik op dr vingers geef,slaat ze net zo hard en veel terug.
hoe kan je het zo'n kleine meid duidelijk maken dat iets niet mag,kan je haar al straffen voor iets?
nu zeg ik elke keer dat het niet mag en dat het zeer doet,maar of ze dat nu begrijpt of er iets mee doet,dat weet ik niet.
wat begrijpt zo'n kleintje nu? en hoe kan je haar straffen of iets duidelijk maken?
daarnaast moet ik wel zeggen,dat ze heel goed kan delen en spelen met andere kindjes,dus daar ben ik dan wel weer blij mee haha
-
:8 wat een bekend probleem,ik heb er hier thuis ook 1 rond lopen.
Misschien heb ik een tip met het nee roepen etc,ik probeer wouter direct een alternatief te bieden,zo van mama wil niet dat je dat doet,maar dit mag wel.
In de meeste gevallen is wouter wel afgeleid en door de bui heen niet altijd hoor hahaha.
En dat slaan lastig of niet,wouter staat bij ons wel op de stip in de gang als hij slaat,maar hij is al bijna drie.
succes
-
Bij ons heeft Sofie heel veel in het halletje gestaan (en staat daar nu nog met regelmaat).
In het begin leek ze het daar leuk te vinden, ze speelde met de brievenbus, ging jassen aantrekken.
Maar als je zorgt dat het gezelliger is aan de andere kant van de deur (niet bij haar dus), dan wordt het vanzelf een straf om daar te zijn.
Zet de wekker op 2 minuten, ga daaarna op hurkhoogte bij haar, kijk haar aan, vertel/vraag haar waarom ze in het halletje (of gang) stond. Sofie is al wat ouder en moet sorry zeggen tegen de gene die ze heeft pijn gedaan.
Met heel veel herhalen zijn wij er gekomen, er zitten nu nog dagen tussen dat ik denk pfffft. Maar we gaan de goede kant op, het ene kind doet er wat langer over dan de ander, maar uiteindelijk kom je er wel, als je maar consequent blijft.
groetjes Antoinette
-
Ik vind de oplossing van antoinette wel oke.
Zelf ben ik mits mogelijk eentje die haar even uit de situatie haalt. zeker met een kind van 1.5 jaar
een tik op de vinger vind ik gruwelijk.. al helemaal bij een kind van nog geen anderhalf jaar, vind je het gek dat je kind terug mept? als jij haar zelf leert te straffen met slaan, zij wil jou op haar manier straffen dus zal zij ook slaan.
Een kind op die leeftijd papegaait alles wat jullie doen.
het feit dat ze nee nee nee nee zegt heeft ze wellicht van jou of iemand anders in je omgeving.
Plaats het kind UIT de situatie, dat maakt vaak al verschil, en anders even een time out hoekje/stoeltje oid.
Maar dat het kind slaat naar jou is papegaai gedrag van de tikken die jij geeft.
-
hier 1 van een jaartje ouder maar ik zet hem nog niet in de gang voor straf.
En zeker bij anderhalf nog niet... Ook omdat ze bij mij toen al de trap op konden
(en razendsnel naar beneden dus dat is geen risico om te nemen)
Op het moment is hij erg gevoelig als ik zeg dat is stout.
Hij copieert gedrag van zijn grotere broers maar beseft niet even goed dat het niet kan.
Ik ga bij hem zitten of til hem op. Soms moet hij even op een stoeltje zitten.
De 2 nog iets oudere moeten soms op de gang/trap nu. Maar ze hebben nog nooit hun leeftijd gehaalt :oeps: :haha:
Maar een jaar geleden niet. Als hij sloeg en vaak nog wel zeg ik meestal nee aai
Als hij eng ging doen... Op een stoeltje staan en dan kijken of hij dan bij de bovenste plank kan
Of hij kroop in een stuk van de kast dan haalde ik hem er weg.
Waar mogelijk zorgde ik ervoor dat hij er niet bij kon en anders wat anders aanbieden en kijken of dat kan.
-
Het is lastig bij 17 maanden, dan begrijpen ze nog net niet voldoende en heeft straffen weinig zin, herhalen echter wel. Slaat zij... pak je haar hand of armpje zacht doch duidelijk vast en zegt NEE, slaan mag niet. Heel kort.. Dwingende ogen en een duidelijke stem doen meer dan een tik op de vingers ooit kan doen.
Ik heb ook wel tik op de vingers gegeven, maar dan puur en alleen als het anders nog erger zou zijn (hete kachel, fornuis, dat soort dingen) Alleen leren ze daar niet echt van, ze leren wel dat als jij er bij bent dat het dan zeer doet als ze het proberen, maar als jij er niet bij bent... Erg belangrijk om er voor te zorgen dat je overal wel bij bent... ze is nog te klein om zonder toezicht verantwoording te krijgen.
Het is de bedoeling dat ze leert hoe ze het wel moet doen... afleiden met dingen die ze wel mag, die dingen ook extra leuk maken, als ze dat doet, krijgt ze positieve aandacht van mama.... doet ze dingen die niet mogen, krijgt ze geen aandacht (tenzij het gevaarlijk is, dan grijp je natuurlijk wel direct in) of alleen een korte nee en haar bij speelgoed zetten waar ze wel mee mag spelen. Of een korte nee en haar handje pakken en haar laten aaien (en dat ook belonen)
Het halletje is hier ook een goede remedie geworden, maar toen waren ze al ietsjes ouder. Ik deed het wel zoals Antoinette het ook doet, maak het aan de andere kant van de deur leuker, gezelliger, lolliger dan daar in het eenzame halletje. Ze komen er echter pas uit (mogen eruit komen) als ze oprecht spijt hebben van wat er gebeurd is. Dus niet en snelle sorry (is wachtwoord voor naar binnen mogen, hebben ze al snel door) maar echt benoemen of laten zien dat ze er echt spijt van hebben.
Dit is een heel erg bewerkelijke en intensieve periode, je zult je handen vol hebben aan je pittige meiske!
:knuf: Nynke
-
het is niet dat ik haar elke dag een tik op dr vingers geef,nee helemaal niet.
elke keer als ze iets doet,dan hurk ik inderdaad en dan pak ik haar vast en zeg ik nee,dat mag niet of dat doet zeer.
uiteindelijk als ze echt niet luistert of echt iets gevaarlijks doet,dan wil ik nog wel eens een tik geven.maar dat is altijd me laatste zet.
ik hou ook helemaal van niet slaan,maar ik denk zelf dat een corrigeerde tik niet veel kwaad kan.
daarnaast weet ik niet of zij nu slaat omdat ik haar af en toe een tik geef.ze slaat anders ook wel.
ze is enorm bijdehand en kan ook behoorlijk arrogant zijn haha.
maar vind het ook fijn om te zien,dat ze wel pit heeft. niet dat ze dalijk over haar heen laat lopen.
terwijl ze voor heel veel dingen echt heel gevoelig is.wel apart.
nou bedankt voor de tips en we kijken het gewoon aan.deze fase zat er een keer aan te komen haha
-
Hier ook heel herkenbaar hoor. Het is gewoon gedrag dat bij de leeftijd hoort, het ontdekken en grenzen opzoeken. Nu snapt ze dan misschien nog niet alles, maar je kunt haar al wel corrigeren, het gaat om de herhaling.
Emma is ook zo'n pittige tante en door consequent te blijven leert ze op den duur wel waar de grenzen liggen. Slaan doen ze bij mij echt niet. Als ze dat 1 keer proberen zet ik ze meteen op de gang. (Wat Antoinette ook schreef). En wat Nynke ook zegt, een strenge blik en toon van je stem werkt dan heel goed. Ze weten prima dat je het dan echt meent.
Die tik, ik heb het ook een keer geprobeerd toen Emma maar niet van de afstandsbediening af wilde blijven. Ze was denk ik ook nog geen 2 toen. Maar dat koppie en die onbegrijpende blik en dat snikken, ik werd er helemaal naar van. Dus daar voel ik me persoonlijk niet goed bij. Daarnaast laat je denk ik daarmee zien dat jij wel mag slaan.
Succes met je pittige meisje! Ze is vast een superslim schatje!
:knuf:
-
nou mijn kleine dame is nergens van onder de indruk nog.
als ik haar en tik op dr vingers geef,doet het haar niks en slaat ze gewoon terug. ze word er absoluut niet verdrietig van ofzo.
dus het schiet verder ook niks op.
ik heb haar wel eens in een hoekje gezet,maar daar vind ik haar toch nog wel te klein voor hoor. ze blijft echt niet staan en volgens mij begrijpt ze dat ook nog niet helemaal.
we zullen is zien hoe het verloopt haha. het is weer 1 van al die fase's.
-
Ze snappen het hoekje/stoeltje vrij snel hoor, als je maar kort en duidelijk bent. Als uitleggen geen resultaat heeft...
(Bijvoorbeeld:)
eerst: Ik wil dat niet/dat mag niet, stop ermee
dan: Stop daarmee, anders zet ik je daar
daarna: Je luistert niet, naar denkplek/stoeltje! (terwijl je haar daar neerzet kort zeggen: hier blijven tot mama je komt halen, loopt ze wel weg gewoon stilzwijgend terugzetten)
Na een x-aantal minuten (één minuut per jaar) haar actief ophalen, vragen wat niet mocht, goed antwoord... knuffel en goed zo, mag je nu weer spelen.
Dit is een voorbeeld he? Als ze groter zijn, kunnen ze langere zinnen beter begrijpen, maar kunnen ze ook uitgebreider antwoorden als je ze weer ophaalt (spijt betuigen, beloven dat...). Bij mijn kids moest ik maximaal twee keer waarschuwen voordat ik ze naar het halletje bracht, waarschuwden we vaker... was het eind zoek.
Groetjes Nynke
-
Hi,
Hier ook hevig in strijd met een twee jarige, hij luistert op zich wel goed, maar is gewoon een beetje een varken.
Hier wordt ook eigenlijk niet getikt, ja als er iets gevaarlijks is, dat het keiheet is, of ja helaas van de week, toen was Lynn Jill kei hard aan het knijpen, toen verloor ik mijn geduld, alles kwam tegelijk en toen was ik echt in alle staten.
Toen heb ik haar een tik gegeven, maar ik voelde me de hele dag slecht, want dat is niet iets wat ik mijn kinderen wil leren. Lynn kan er tenslotte ook niks aan doen.
X