Kinderen en ouders > Opvoeding, schoolkeuze en dagelijkse geneugten en strubbelingen

Slapen

(1/11) > >>

Msbugz:
Larissa is een heel wakker kindje. Mensen in de omgeving (oudere garde) reageren dan ook als ze niet meer slaap nodig heeft is het toch goed? Nee het is NIET goed. Ons meisje heeft continu blauwe kringen onder haar ogen en is duidelijk moe!! Ze komt al moe haar bedje uit. Ik heb haar nooit bewust aan de borst in slaap laten vallen, al viel ze als hele jonge baby wel aan de borst in slaap maar dat doet denk ik elke pasgeborene.

Overdag is het slapen een probleem sinds ze ong een maand oud is. We hebben van alles geprobeerd op een gegeven moment (toen was ze inmiddels 4mnd) maar iedere keer 10 min laten huilen en dan troosten. Het hielp niet. Ze is 1 keer op die manier in slaap gevallen van totale uitputting en lag in haar slaap nog 2uur na te snikken. Nou dat doen we dus echt niet meer. Maar ja wat dan? We zijn begonnen met haar op ons bed te gaan liggen en haar in een "houdgreep" te nemen. Dit klinkt erger dan het is. Wij liggen op onze zij en Larissa ligt op haar rug dan tegen ons aan. Daardoor ligt 1armpje tussen ons in. Onze andere arm leggen we over haar heen en houden haar andere arm vast. Ze maait zich nl iedere keer wakker als ze in slaap dreigt te vallen. Dit heeft een tijd gewerkt, tsja niet echt opvoedkundig maar wij willen ons meisje niet met een heel verlaten gevoel verdrietig in slaap laten vallen.

's Avonds na de late voeding (en eventueel 's nachts) sliep ze altijd lekker in als we haar in haar bedje legde. Echter sinds 2wkn doet ze dat ook niet meer. Wat kunnen we nu nog allemaal doen?

Aanvulling is dat ze nu dus niet gaat huilen als we haar in bed zetten maar gaat spelen :-\. Ze kan sinds een maand zelf gaan staan en dat doet ze dus ook meteen. Ik had niet continu de babyfoon aan en was iedere keer verbaasd dat ze zo moe i=uit bed kwam. Na een test (babyfoon aanhouden) bleek dat ze na 30 - 45min wakker wordt en gaat spelen. Dan na een 45min "roept" ze pas een keertje.

Ik probeer nu een vaste regelmaat te handhaven: 8.00bv, 8.30boterham, spelen samen en alleen, 10.00uur naar bed, ze mag er dan niet uit voor 11.30. 11.30bv, 12.00boterham, spelen / wandelen, 14.00naar bed, ze mag er niet uit voor 15.30. 15.30bv, eventueel fruit na, 18.00warm eten, 18.45douchen, slaapritueel en naar bed. 23.00ong bv.

HELP!!!!!

Martine:
Jeetje Sanne! Wat lastig!!
Helaas ook heel herkenbaar moet ik zeggen. Wij houden Lucas ook regelmatig in de "houdgreep" want hij houdt zich uit z'n slaap met maaiende armpjes. Dat werkte altijd prima, maar sinds een week of twee (Lucas is nu 5 maanden en een week) wordt hij na enige tijd wakker en gaat dan liggen rollen en brabbelen, waarna hij uiteindelijk begint te huilen. (hij kan gelukkig nog niet staan, dus dat maakt ons probleem een stuk makkelijker!)
Wij bakeren hem nu in als hij onrustig wordt, en daarmee slaapt hij gelukkig een uur of 5 a  6 achter elkaar ('s nachts). Helaas is Larissa al te oud om nog in te bakeren.. dat zou niet echt veilig meer zijn.
Ik zou dan ook even niet weten wat je er aan zou kunnen doen. 's avonds en overdag zou je misschien nog wel elke keer als je hoort dat ze wakker wordt naar haar toe kunnen gaan en haar opnieuw in slaap helpen, maar 's nachts is dat denk ik geen doen.
Op mijn werk adviseren wij meestal (een variant op) een van de volgende twee methoden...
1) De 10 minuten methode (met het laten huilen). Dit kan bij sommige kinderen heel goed werken, maar als je je er niet prettig bij voelt moet je het gewoon niet doen! Laten huilen past nou eenmaal niet bij alle kinderen en ouders!
2) De "stapje terug" methode Voor het inslapen kun je ook de "stapje terug" methode gebruiken.  Je bent daarbij in het begin heel erg aanwezig voor haar bij het inslapen en doet dan telkens steeds een stapje terug. Bijvoorbeeld eerst een paar dagen met  je hand op haar buik en zingen, daarna steeds verder afbouwen door bijvoorbeeld alleen nog te zingen dichtbij haar bedje, dan wat verder van haar bedje af en vervolgens ook niet meer zingen.. elke stap doe je dan een paar dagen achter elkaar.. je bouwt pas af als het met déze stap goed gaat... Maak hierbij niet teveel oogcontact (dat nodigt uit tot activiteit) en leg haar elke keer weer terug als ze gaat staan. Verder ga je daarbij onverstoorbaar door met waar je mee bezig was.. ga dus gewoon door met zingen, en spreek haar niet toe.. op deze manier hou je het voor haar duidelijk dat het nu geen tijd meer is om andere dingen te doen, maar om te slapen.

Misschien heb je hier wat aan. Ik hoop in elk geval dat het slapen gauw wat beter gaat.. want zoals je al zegt.. soms is het gewoon NIET goed als een kind zelf niet maar wil slapen.. sommigen houden zichzelf teveel wakker en worden zo alleen maar vermoeider waardoor in slaap komen alleen maar moeilijker wordt!

Balletje:
Hai Sanne,

Een pasklare oplossing heb ik niet, maar wel een hele dikke knuffel voor jullie! Ik weet hoe slopend het is als je een kindje hebt wat niet graag in slaap valt... Een ding wat me wel gelijk in gedachten springt, is de groeispurt die Renee rond de negen maanden had... Alles was drama, maar vooral het slapen! Ik ben weer tijdelijk in slaap gaan voeden, wandelen, wiegen... alles om haar toch maar even te laten slapen...

Ik weet dat Laris al negen maanden oud is, maar ik zou inbakeren toch nog even bespreekbaar maken op je CB of met je huisarts. Met begeleiding kan het wel als kindje ouder is, vooral omdat het bij een ouder kindje vaak maar een weekje nodig is. Ik heb het boekje van Ria Blom hier in huis en daar worden ook slaapproblemen in behandeld. Als kindjes een nieuwe techniek hebben ontwikkeld (gaan staan) willen ze dat constant blijven doen en vallen dan ook niet in slaap.  Je hoeft haar daarbij niet te laten huilen, dat is niet nodig. Al ben je alleen maar in de slaapkamer aanwezig (boekje lezen, strijken oid) zodat ze zich niet alleen voelt, maar geen oogcontact of ander actief contact maken.

Het wapperen met de armen deden mijn meiden ook zo erg en mijn twee oudsten heb ik niet ingebakerd, maar die hebben dus ook nooit goed geslapen (niet overdag en niet 's nachts) Renee ben ik al vrij vlot gaan inbakeren en met zes maanden heb ik haar geleerd zelf in slaap te vallen. Daarvoor nog vaak wel aan de borst... Maar ik merkte bij Renee dat dit heel verwarrend was voor haar. Ze viel in slaap in mijn armen of naast mij op bed en als ze dan na 45 minuten (slaapcyclus van een kind duurt ca 45 minuten, dus na drie kwartier liggen ze weer in hele lichte slaap en worden dan sneller wakker) haar oogjes even open deed, was ik er niet meer en dat was eng en raar. Na het zelf in slaap leren vallen, werd ze nog steeds na 45 minuten even wakker, keek om zich heen.... alles was nog hetzelfde als toen ze de eerste keer in slaap gevallen was en dus deed ze rustig haar oogjes weer dicht en sliep weer verder. Plotseling sliep ze dus minimaal 1,5 achter elkaar! Dat was een verademing! Zij werd weer vrolijk wakker en ik was weer even bijgetankt....

Het nare is dat slecht slapen ook er voor zorgt dat als je al gaat slapen, je heel onrustig slaapt. Je lijf is dan overactief en dat werkt door terwijl het eigenlijk diep hoort te slapen. Beter dus te vroeg op bed gelegd dan te laat. Een oververmoeid kind, kan gewoonweg niet lekker in slaap vallen en als het al wel lukt, zijn ze vaak zo weer wakker (en niet vrolijk).

Renee moest ik echt even leren kennen.... de slaapsignalen waren zeker in het begin niet erg duidelijk. Als ze ging gapen, was ik eigenlijk al te laat. Als Renee aan haar gezichtje begon te wrijven (of haartjes trekken) dan was ze moe en moest ze naar bed, de eerste gaap was dan echter nog helemaal niet geweest.... die kwam pas als ze al op bed lag en bijna in slaap viel.

Lieve Sanne, wanhoop niet!!!! Tuurlijk zijn die blauwe wazen niet goed, en tuurlijk hoort ze dus ook meer te slapen.... maar mijn twee oudsten zijn er echt niet minder van geworden. Ja als ik foto's terugkijk, zie ik dat ze ontzettend moe waren... en we moesten er ook bijna constant mee bezig zijn.... maar naar mate ze ouder werden, ging het wel steeds beter...

Kijk wat je uit mijn verhaal kan gebruiken of waar je meer over wilt weten.... Ik ben er voor je!!!! Ik weet hoe slopend het is en hoe graag je wilt dat je meisje uitgerust is!

Groetjes en een dikke knuffel, Nynke

kerisa:
Moeilijk he, niet vanzelfsprekend slapende kinderen. Hier hebben we ze ook. 3 stuks om precies te zijn ;)

ik heb me de afgelopen jaren dus ook heel veel met slapen bezig gehouden. Het heeft tot en met het 3e kind geduurd, voor we ons realiseerden dat opvoedkundig (dus volgens de geldende normen) bezig zijn met slapen onzin is..
Je moet iets vinden waarbij iedereen zoveel en zo lekker mogelijk slapen.
Verder heeft het mij heel erg geholpen, om te weten waarom mijn kindje nog slechter sliep dan anders, of wat de reden zou kunnen zijn. Onze kinderen en dan vooral de middelste zijn heel prikkelgevoelig. Er hoefde  (en nog steeds overigens) maar 1 stoorzender te zijn bij het slapen (te licht, te donker, te veel geluid, te weinig geluid) en hij blijft of werd wakker.
Het was dus zaak om bij de middelste de prikkels zo laag mogelijk te houden.
De oudste en de jongste hebben altijd heel veel behoefte aan mama (papa mocht soms ook) (gehad) bij het inslaap vallen. Waren zonder ons bijzijn gewoon te onrustig. Daar hebben we altijd aan toegegeven, ook nu nog. Bij de oudste merken we effect. Die slaapt nu altijd en overal zonder problemen en we hebben hem nooit laten huilen.

Verder maken kinderen rond de 8, 9, a 10 maanden een nieuwe bewustwordingsproces door. Het in slaap vallen en de slaapovergangen kunnen in een keer heel eng zijn, waardoor ze wakker schrikken, schrikbewegingen maken. Met wie kun je nu beter dat enge proces van slapen doormaken  dan met je moeder.....?

Ieder kind heeft zijn eigen moment waarop hij goed alleen kan slapen/in slaap kan vallen. Bij de een zal dat al na een jaar zijn, bij de ander pas tussen 4 en 5. In principe is die laatste leeftijd de leeftijd waarop eigenlijk alle kinderen het kunnen en de leeftijd waarop je het redelijkerwijs mag verwachten van je kind. Hier klopt dat in ieder geval wel. De oudste sliep zonder grote problemen vanaf zijn 5e. De middelste is een ander verhaal en bij de jongste begin ik daar nu ook al wat van te merken. Het inslapen gaat nu goed, nu het doorslapen nog.
Maar goed mijn slapers zijn heel extreem en bij de meesten gaat het al veel eerder beter ;)

Msbugz:
Bedankt voor jullie lieve reacties. Het doet me al veel goed te lezen dat ik niet de enige ben. Iedereen doet maar alsof het raar en niet goed is dat Larissa niet wil slapen en kijken daarbij toch mij even vreemd aan.

Sinds gisteren is ze iig weer wat rustiger dus wie weet gaan we weer de goede kant op. 's Nachts is momenteel nog een drama maar ik hoop dat daar ook snel verandering in komt. Ik blijf gewoon lekker naar mijn meisje kijken en hopen dat ze snel weer genoeg rust in dat lijfje heeft om zich zelf over te kunnen geven aan de slaap.

Navigatie

[0] Berichtenindex

[#] Volgende pagina