Jeetje Marloes, da's ook wat.
pffffffffffffffffffffffffff, knap dat je je kalmte hebt weten te bewaren, van buiten.
Heb hier nog geen 8 jarige in huis, maar idd, zo'n klap is wel de grootste druppel.
denk dat ik ook speelgoed zou hebben weggehaald als straf.
wel slim ook om speelgoed voor de jongste 2 'veilig'te stellen

even voor jou:   

Moeilijk hoor Marloes, maar idd, ben benieuwd wat of hoe hij reageert als zijn bord niet op tafel staat.
wel een goeie zet.
net wat je zegt, hij wil gewoon naar boven gestuurd worden.

lastig lijkt het me wel, de juiste oplossing te vinden, vind het nu soms al lastig, en dan is thomas nog 'maar' bijna 6

weet niet hoe het gaat als ze hier 8 zijn....maar als ze niet willen eten dan eten ze maar niet....
Gaat het bord van tafel, maar je hebt wel fatsoenlijk te blijven zitten tot de rest klaar is. Lukt je dat niet, dan mag je op de gang wachten tot wij klaar zijn...

Thymen gaat nog weleens puur uit uitdagen/ punt willen maken van zijn kant met een lege maag naar bed.... das dan zijn knorrende maag waar hij in de nacht wakker van wordt en ik niet 

Hoop dat je ventje iets is bijgetrokken en het weekend een beetje gezellig blijft.
Lijkt me nog pittig genoeg worden (en vind het nu afentoe al lastig zat  )

Anouschka, heb ze hier ook weleens in de tuin gezet hoor 

Hoi Anouschka,

ik heb van mezelf niet het idee dat ik een moeder ben die alles perfect wil met haar kinderen. Ik krijg juist vaak te horen dat er vrij veel kan en we behoorlijk flexibel zijn. Tuurlijk, er zijn grenzen maar daarbinnen kunnen ze veel.

 

Hoi Nynke,

ik kreeg toen de jongens heel klein waren vaak te horen dat we erg streng zijn, maar nu krijgen we regelmatig van anderen te horen dat de jongens zo lief zijn. Naarmate ze groter worden laten we ze meer los en is er de ruimte om dingen te ontdekken en fouten te maken (zoals van het wisselgeld van de boodschappen snoep kopen terwijl er is afgesproken dat het wisselgeld weer aan mij terug zou worden gegeven). Dan vraag ik aan hun wat er is gebeurd waar ik niet achter sta en leg uit waarom dat zo is en vaak kunnen ze zich daar in vinden.

Inderdaad stemmen we de opvoeding af op het kind. Tom straften we in het verleden echt door hem op de gang te zetten en Rick hadden we daar niet mee want die had zijn lol toch al gehad. Dat was dus echt puzzelen bij hem. En bij Stijn zijn er dus ook dingen die weer anders gaan en daar passen we de opvoeding op aan.

Het gaat hier ook echt niet altijd perfect en af en toe zou ik het hele spul het liefste achter het behang plakken, maar dat hoort erbij.

Mijn man heeft het idee dat er Tom iets dwars zit dus die gaat morgen hardlopen en neemt Tom dan op de fiets mee. Dan komen de verhalen meestal vanzelf bij Tom. Hij is geen kind dat zich uit als je ernaar vraagt maar als je op deze manier met hem bezig bent komt het meestal wel. Tom kan heel goed praten met zijn vader en uit zich bij hem het meeste. Huilbuien komen ook het meeste voor bij pappa. Tom is zowiezo een echt mannenkind, in tegenstelling tot Rick die meer naar vrouwen toe trekt.

 

Gisteren kwam Tom helemaal trots uit school. Juf had hem gezegd dat hij het hardst had gewerkt van allemaal. Deze bevestiging heeft Tom echt nodig en is zo goed voor hem. Vanmorgen vertelde juf zelf ook nog even heel trots hoe hard tom gisteren gewerkt heeft en dat doet een moederhart toch wel heel veel goeds!!!

Vanmorgen was tom al druk aan het knutselen op school. Van de lege druivendoos (zo'n tweekilodoosje) is hij een playstation aan het maken. Hij had er op geschreven: pleestatiejon!!! Juf zei al dat ze het niet gaat verbeteren omdat het met zoveel enthousiasme is gemaakt en ze alleen de positieve dingen gaat benoemen. Wat een topjuf heeft Tom toch!!!

  van een trotse mama!!!