Toen ik een dreumes was (heeeeel lang geleden volgens de oudste twee) was ik wel heel driftig. Dakn sloeg ik met mijn hoofd tegen de deur en viel flauw van woede als ik mijn zin niet kreeg, maar een glas koud water deed dan wonderen volgens mijn moeder. Vanaf dat ik een jaar of vier was werd ik een stuk rustiger, netter en geduldiger volgens mijn ouders.

 

Ik hoop het. Als ze echt op hun vader lijken dan kan ik lang wachten en hopen dat ze net zo'n goede, bescheiden vrouw treffen als ik ben die ze nog wat verder africht en de randjes even bijslijpt zeg maar.

Ja he, dat siert me toch wel he die bescheidenheid!!! Ik loop niet naast mijn teenslippers hoor!!!

LOL een typische dag! Rond deze leeftijd komen ze er achter dat andere kindjes een snoepje en limo krijgen ipv thee en een biscuitje... Even volhouden, dan snapt hij wel dat het thuis anders werkt!

 

AAHH het gaat lekker bij jullie lees ik wel.
Ik heb Debbie heel zachtjes laten doen. Lukte eerst niet maar ik steeds; STIL!
Nele en Jurriën hebben langer geslapen. Nele heeft nog wel met ons ontbeten. Jurriën is er net uit.
Dus... in etappes vandaag hier. Scheelt een hoop.

Ja echt wel! Regelmaat en luisteren naar hun alwetende ouders die het beste methun voor hebben en toch pogen om ze gezond groot te laten worden zonder ze als toekomstige michelinpopvormige obesitasdraken door het leven te laten hobbelen.

Vanavond was tom echt onhandelbaar. Ik kan het niet anders omschrijven. We gingen in eerste instantie gezellig met zijn allen eten. Van te voren zei hij: "oh, lekker!! Spinazie en gebakken aardappelen en kipfilet". In eerste instantie zat hij ook heerlijk te eten en ineens begon hij te klieren (toen zijn kip op was) en zei dat hij moe was, waarop ik zei dat hij na het eten lekker naar bed toe mocht.

Kiept meneer zijn bord op tafel leeg. Dus ik rustig (vraag me niet hoe ik dat voor elkaar kreeg) gezegd dat hij dan maar van zijn placemat af moest eten. Kwakt hij vervolgens zijn placemat leeg op tafel, neemt een hap en spuugt het uit op tafel.  Toen zei ik iets minder kalm dat hij naar boven kon vertrekken en zijn pyjama aan moest doen en zijn kist met lego op de gang moest zetten omdat hij daar een week niet mee mag spelen, want zulk gedrag wordt niet getollereerd.

Dus Tom stond op, loopt langs mij en geeft me toch een klap. Waarop ik hem dringend heb verzocht naar boven te gaan en zelf ook naar boven ben gegaan en zijn radio tot nadere order in beslag heb genomen. Zijn reactie daarop is allerlei oerkreten die niet te beschrijven zijn. Ik heb voor Rick een krat playmobiel en een krat met de houten treinbaan naar beneden gehaald om te voorkomen dat Tom dat gaat slopen, want hij is zo boos!!!

ik vind het zo moeilijk om in zo'n situatie rustig te blijven en heb het idee dat het me toch wel aardig is gelukt. Van buiten dan, van binnen kook ik ongeveer. Ik heb de twee kleintjes even aan het spelen gezet wat ze heel lief aan het doen zijn en tik het hier even van me af want ik heb een hartslag van 200 geloof ik!!!