Hallo allemaal,

omdat wij het idee hadden dat de motorische vaardigheden van Tom achterlopen in vergelijking met zijn klasgenoten hebben wij een screening aangevraagt bij de dame van de mrt (motorisch remedial teaching). Gistermorgen heb ik met haar de uitslag besproken.

Er is een hoop uitgekomen en ik herken hierin heel veel van mezelf! Mij is altijd verteld dat mijn motorische problemen komen omdat ik ben geboren me de navelstreng twee keer om mijn nek en daardoor zuurstoftekort heb gehad. Ik ben als kind ook onderzocht op mbd (minimal brain damage) maar dat heb ik gelukkig niet, voor zover de onderzoeken dat uitwezen. Omdat Tom veel dezelfde symptonen heeft als ik heb is nu het vermoeden dat het iets erfelijks is wat bij mij is ontstaan.

We hebben een heel verhaal te horen gekregen, de juf van Tom en ik, en het was allemaal zo herkenbaar bij zowel Tom als bij mezelf. Ik was er gisteren dan ook behoorlijk beduusd van. Tom doet veel bewegingen omdat ze hem zijn aangeleerd maar het is hem niet eigen (geen natuurlijke reactie) en daardoor kost het hem veel energie en kan hij mopperen omdat iets hem niet lukt. Als hij een beweging vaak herhaalt wordt het hem wel eigen maar het kost hem veel meer moeite en energie.

Tom gebruikt bij veel bewegingen vaak juist meer of minder spieren dan noodzakelijk zijn. Omdat veel bewegingen hem niet eigen zijn spant hij bijvoorbeeld al zijn spieren aan me schrijven. Er bewegen dan spieren die dat niet moeten doen. Omdat dat niet prettig voelt zet hij als het ware zijn been vast door erop te gaan zitten. Ook zie je bij hem dat de eerste letter vaak een uitschieter heeft odat hij op gag moet komen.

Dit maakt tom allemaal erg onzeker omdat hij zelf ziet dat het bij anderen vaak veel vlugger gaat zoals verwacht en heeft dan ook extra behoefte aan steun en bevestiging. Tom wil wel doorzetten als hij iets nieuws leert maar doet liever bekende bewegingen die goed lukken. Na herhaling van iets nieuws gaat het vaak wel beter en rustiger.

Er is besloten dat Tom na de zomervakantie, als hij gewend is in groep vier, elke week mrt krijgt en een schriftje mee krijgt waarin oefeningen komen te staan die hij ELKE DAG moet gaan doen om het voor hem makkelijker te maken.

Deze problemen komen door de atnr. (asymmerische tonische nekreflex). Deze hebben we allemaal als baby maar ontwikkelt zich meestal zodat bewegingen motorisch gezien soepel verlopen maar bij Tom gaat het net wat anders en daar gaat hard aan gewerkt worden. Het was een heel verhaal gisteren (ik heb volgens mij niet allesonthouden want er kwm zoveel op me af) en het is lastig om dat hier allemaal neer te zetten. Ik hoop dat Tom veel baat zal hebben bij de mrt, zodat het voor hem allemaal makkelijker wordt.

Groetjes van marloes

Jeetje, inderdaad, wat een verhaal. Lastig zeg.
Wel prettig dat het jou zo bekend voor kwam allemaal.
Dan weet je in ieder geval dat je bij het juiste adres bent.
Ik hoop dat ze veel voor Tom (en jou) kunnen betekenen.

Nooit bij stil gestaan dat zoiets 'bestond'.
Lijkt me inderdaad erg vermoeiend. En je zal regelmatig tegen een hoop onbegrip aangelopen zijn, lijkt mij.
Hopelijk kunnen en weten ze tegenwoordig meer zodat Tom meteen goed geholpen kan worden.
Misschien met acceptatie, misschien met aanleren...
Succes!

Goh, ik ben wel verbaasd. Want hier word je meteen met je kind naar de fysio gestuurd!

Wel fijn dat ze er nu achter komen en dat er nu al aangewerkt kan worden.

Hey Marloes!

Wat fijn dat het nu wel herkend is en dat je gerichte oefeningen gaat meekrijgen om hem te helpen hier mee om te gaan! MRT is een hele fijne manier om bepaalde bewegingen eigen te maken en te leren hoe je het het beste kunt ontwikkelen! Super om op een gegeven moment te zien dat een kind door MRT bijvoorbeeld wel kan fietsen terwijl het voorheen altijd viel... of niet durfde omdat het kind aanvoelde dat dat niet goed zou gaan. Alles heeft een reden, alleen moeten we die reden zien te ontdekken!

Kinderen willen graag leren, weigeren vooruitgang niet zomaar, ze reageren instinctief, ze corrigeren instinctief. Zie je dat ze ergens mee in de knoop komen, dat iets ze heel erg frustreert (vaak in gedrag wel merkbaar, al zou je het als dwarsigheid of opstandigheid kunnen typeren) probeer dan verder te zoeken tot je de oorzaak bloot hebt gelegd.

MRT heb ik eigenlijk alleen maar positieve ervaringen over gehoord!

 

Dank jullie wel voor al jullie positieve verhalen. Dit geeft mij heel veel goede hoop en moed. Ik hoop zo dat het een verschil gaat maken voor Tom omdat ik zie dat hij zoveel moeite heeft met dingen die Rick wel heel gemakkelijk afgaan en Tom ziet dat zelf ook (wij zeggen dat niet) en dat frustreert Tom enorm.

 

Ik ben benieuwd wat ze allemaal met hem gaan doen!
Maar dat horen we hier vast wel toch?

mrt gaat echt goede dingen voor hem doen!!!! ik heb een grietje echt helemaal zien opbloeien door die training!

Veel plezier!