Tja moeilijke leeftijd is dit hè? (heb zelf een zoontje van bijna 15 maanden)

Mijn zoontje hangt op het moment ook heel erg aan mij, ik kan mijn kont niet keren of hij staat achter me.
Gelukkig kan hij wel goed alleen spelen, maar herken wel wat je bedoelt met niet omkijken naar zijn eigen speelgoed. De spullen van mama/papa/zus zijn véél interessanter!
Ik denk dat het toch ook een soort van aandacht trekken is, doen ze iets wat niet van mama/papa mag krijgen ze toch aandacht, en negatieve aandacht is ook aandacht hè? Ik merk bij Bodi dat als ik hem een beetje negeer (oké, alleen als het veilig is wat hij doet natuurlijk) dat hij het dan minder interessant vind en er dan snel klaar mee is.
Soms zie ik dat hij naar me kijkt en dan snel iets stouts doet, en wijst dan met zijn vingertje en zegt; Ah ah ah ah!! Bij hem werkt negeren tot op zekere hoogte het beste.

Ook heb ik zijn speelgoed in een grote opbergzak opgeborgen, en haal er maar een paar dingetjes uit waar hij mee kan spelen. Dat wissel ik zo nu en dan weer om om het andere speelgoed interessant voor hem te houden. Vaak worden ze wat overprikkeld als ze de beschikking hebben over te veel speelgoed, en weten dan niet meer waar ze mee moeten spelen, is de keuze te groot voor ze.
Ik weet natuurlijk niet of dat bij jou het geval is, maar ik opper maar iets.

Ga je steeds bij haar zitten als ze begint te dreinen? Dat weten die kleintjes snel hè?
Helpt het niet om haar even te negeren, en als ze dan lief gaat spelen dat je haar een soort van beloont om dan wel even bij haar te gaan zitten?
Vaak zijn ze bij oma's liever is mijn ervaring, denk dat ze toch onbewust heel goed aanvoelen dat wij niet de tijd hebben om de hele tijd met ze bezig te zijn, iets wat oma's vaak wel hebben dus denk dat zij toch iets meer rust hebben dan wij? Hoe vaak gebeurt het niet dat als je even iets moet doen, of als bijvoorbeeld de telefoon gaat dat ze zich dan aan je vast klampen om even duidelijk te maken van hey ik wil ook aandacht?!
Zo klein als ze zijn, ze hebben dat al heel goed in de gaten!

Hoop dat je hier wat mee kan,

  Joyce

Hier een jongen van 4 die niet alleen wil spelen. Hij blijft dan met zijn puppieoogjes bedelene "wil er alsjeblieft nu iemand met mij spelen!?!?"

Ik kan er heel slecht tegen, vind hem steeds zo zielig. Maar we spelen wel met hem, alleen hij wil alleen maar met ons spelen en speelt niet alleen. Ik hoop dat hij toch een keer leert om plezier te hebben door alleen te spelen.

Hi,

Dat wilde ik net zeggen, als je gaat poetsen geef ze dan een doekje, of laat haar een handvegertje vasthouden en vraag of ze je wilt helpen.
Vaak is het van de wal in de sloot, maar goed, dit werkt bij mij thuis kei goed, mijn zoon is nu twee geweest en die doet niks liever dan helpen(tis niet echt helpen maar toch zo ziet hij het wel, hihi)
Vorige zomer heeft ie ook de ramen gewassen, weliswaar met een afwasborstel en potgrond maar toch, hij was wel bezig en niet 'lastig'.
Hij heeft nu een veger die praat hij vindt het geweldig en veegt superveel, geef hem een doekje en ge ziet of hoort hem niet meer, gaat ie zijn motor poetsen en de grond en dan weer de tafel, ach ik heb zo wel de tijd om effe de was te doen of te stoffen.
Misschien dat het ook bij jullie kan werken zou zeggen probeer het uit.
X

Hallo allemaal,

fijn al die reactie's.

ik laat haar al vaak helpen,met inderdaad poetsen,de was of de vaatwasser leeg halen,maarja dat doe je ook niet heel de dag  .
het zal inderdaad wel weer een fase zijn,ze hangt momenteel ook heel erg aan mama.

qua ontwikkeling gaat het prima,ze kroop vanaf 6 maanden,liep voor haar eerste verjaardag en is nu al met puzzeltjes,bouwen, en figuurtjes in de juiste plaats drukken bezig.
dus ze is gewoon vlot en loopt misschien iets te hard van stapel. dat heeft ze van kleins af aan al.

we zien het wel weer dan,zoals ik nu lees doe ik alles wat jullie als tip geven,dus dan gaat het wel weer over hoop ik haha.

nogmaals bedankt voor de tips.

ja inderdaad,ik doe het ook vaak s'ochtends en probeer ook vaak pas wat te doen als zij op bed ligt,
maarja ze moet nu eenmaal ook weten,dat ze niet altijd alle aandacht kan krijgen,ze zal toch echt ook zichzelf moeten vermaken zo af en toe.

vaak zeg ik ook wel,van nu gaat mama even dit doen en dan kom ik weer bij jou.
maargoed we zien het wel,liever dat ze thuis zo pieperig zijn dan ergens anders,denk ik dan maar.