0 leden en 1 gast bekijken dit topic.
Super Astrid! Je hebt een zeer vlotte meid! Geef haar dikke kus namens mij, ben trots op haar!
Hier ook geen klagen, Kylian is nu ongeveer een maand luierloos en het gaat GOED!!!Lekker he, eentje minder in de luiers. Moet er wel aan wennen dat ik hem op de wc zet voor ik de deur uit ga
hmmm dat lijkt me best lastig... tuurlijk is een feestje geen must, maar wat je zelf al zegt: het zijn wel leuke dingen op zich.... nou kan dit best nog in de komende jaren wel veranderen (ga er bijna vanuit) maar je zit met die feestje nu.Voor het jongetje in kwestie lijkt het me idd niet leuk, maar altijd uitgaan van je eigen kind he... als hij echt niet wil dan zit het helaas voor nu even niet dieper... dat jongetje waar hij wel wil spelen is niet toevallig ook aanwezig op dit feestje? Echt ideeen heb ik hier verder niet eigenlijk, want de jongens merken het hier amper als ik wegga (wat wel anders was toen met name Thymen kleiner was... die is tot 1.5 enorm eenkennig geweest).
Hey Astrid,Tja... lastig. Dwingen kan je hem niet, maar als een berg tegen dit soort dingen opkijken, terwijl hij niet weet wat hij mist....
Misschien kan je voor die tijd een paar keer met hem daar gaan spelen? Dat hij het huis leert kennen, de moeder leert kennen, ziet wat voor speelgoed er allemaal is? Dat de moeder misschien al kan vertellen wat ze ongeveer gaan doen? Wie er komen? Dat het voorspelbaarder wordt voor hem?
Misschien kan je ook afspreken dat je wel komt... om in ieder geval een cadeautje te brengen en heel even blijft? Hier blijven de moeders altijd nog even plakken met een bakje koffie/thee om te kijken hoe de cadeautjes uitgepakt worden. Daarna gaan de moeders weer naar huis... Wil thomas mee naar huis, geen punt, hij is in ieder geval even geweest. Zo wordt het misschien iedere keer even iets makkelijker voor hem. Hij mag de grenzen aangeven, zolang hij maar wel even heen gaat. Je kan afspreken dat je hem na een uurtje weer haalt... beetje flexibel oplossen. Groetjes Nynke
Hey Astrid!Inderdaad heel lastig ja.Bij kinderen die moeilijk los kunnen komen is het in elk geval belangrijk dat je hem niet dwingt tot dingen die hij echt niet wil, maar probeert hem begrijpend en bemoedigend toe te spreken (lol.. klinkt streng.. toespreken.. maar dat bedoel ik dus niet!), zo van: Ik snap dat het eng kan zijn om bij een ander kindje te gaan spelen, maar ik denk dat jij dat heel goed kan zonder mama erbij hoor!
Misschien kun je met hem bespreken onder welke voorwaarden hij er wel heen zou willen. Misschien wil hij alleen een gedeelte van het feestje.. misschien wil hij iets lekkers van thuis meenemen zodat hij geen taart hoeft. Misschien wil hij er wel heen als je zegt dat hij naar huis mag bellen om hem te halen zodra hij dat wil...Op zich vind ik het helemaal niet slecht als je hem meteen met die moeder mee laat gaan, zolang je hem dat van tevoren maar wel gezegd hebt. Hem zonder van tevoren te melden met een andere moeder mee laten gaan kan als verraad voelen..
Als je afspraken met hem kunt maken waar hij mee instemt kun je hem op die manier leren dat hij best wel lol kan hebben bij een ander thuis. Soms moet dat stapje voor stapje..Iedere overwinning is er één dus prijs hem voor wat hij heeft bereikt, ookal is het niet zo goed verlopen als je gehoopt had. (Stel, hij wil na een kwartier echt naar huis terwijl je een uur had afgesproken.. haal hem dan gewoon op (anders kan hij het vertrouwen dat je echt komt kwijtraken) en prijs hem voor het feit dat hij het een kwartier heeft volgehouden ipv te zeggen dat hij eigenlijk langer zou blijven...Ik hoop dat je hier wat mee kunt.. ik zou nog wel meer kunnen typen, maar ik moet er vandoor!Groeten, Martine
Hoi Astrid,Ja ik snap dat je dit een lastig punt vind. Je wilt hem natuurlijk niet dwingen, maar aan de de andere kant wil je hem die lol van feestjes en dergelijke ook gunnen. Maar waarom zou je niet met die moeder overleggen of je eventueel kan blijven om te helpen. Misschien kan je de situatie aan haar uitleggen en extra handen zijn bij een kinderfeestje altijd welkom. Zo ziet Thomas dat het leuk is en voelt hij zich ook veilig. Bij een volgende uitnodiging hoef je misschien niet de hele tijd te blijven. Zo kan je het rustig stapje voor stapje opbouwen.Groetjes Anneke