Ach mannen zijn toch net kinderen! Misschien nog erger!
Altijd de smoes van; Ik krijg Nele niet stil. Dat kan alleen jij.
Tjongejonge... als hij eens nog meer tijd aan Nele besteedde en dan met geduld.

Die hamsterkooi is heel grondig uitgesopt. Arme Willow (zo heet de hamster). Voor een hamster is ie niet jong meer en ik dacht dat ie daarom mager was. Maar die rotmuis heeft zijn eten steeds opgegeten. Nu vrees ik, ben ik bang dat Arthur (andere hamster) een tijdje terug ook daarom dood is gegaan. Die was ook al zo mager en ik vond dat zo vreemd.
Goed dat jullie mijn gezicht gisteravond niet gezien hebben. Iehhh!! een muis bij de hamster in de kooi!! 
Ik ben niet bang van muizen. Maar ik zal zo'n muis niet als huisdier willen. 
Nu de keuken nog even dweilen en het aanrecht doen. En het zwembad dichtleggen. (John is weer weg, dus de klusjes zijn wéér voor mij)

Je hebt gelijk hoor Nynke. Maar John is wel eens oostindisch doof en hoort niet alles wat ik zeg.
Hij is elke avond naar die corsotent. Andere jaren bleef hij nog een avond in de week thuis. Maar dat zegt hij dat hij zal doen en dan peert ie  'm toch. Dan kan ik zeggen dat ik het daar niet mee eens ben maar dan heeft ie een smoes en is ie toch weg. Zodoende heb ik alle avonden de kids alleen. Dat geeft niks. Maar soms wil ik ook wel eens gewoon doen zoals hij. Lekker op de bank kruipen, ogen dicht.
Maar... anderzijds... (even de boel positief bekijken hoor) weten de kinderen dat ze altijd bij mij terecht kunnen.

Maar even terug on-topic.
Ik ben weer op mijn gevoel afgegaan. Nele ligt op ons bed te slapen. En ik hoop... dat ze heel snel zelf van het bed af leert klimmen!
Ik ruim hier de boel op en ik verkas naar boven. Kom af en toe wat drinken halen. Maar zo kan ik Nele in de gaten houden.
Weet je waar ik het van op mijn heupen kreeg dat Nele wel in haar eigen bed moest slapen?
De psych die Debbie heeft getest ooit, mail ik nog wel eens mee. Ik vertelde zo over Nele. Zij zei dat ik heel snel Nele terug in haar eigen bed moest laten slapen. Want ze had ooit iemand in haar praktijk en die man sliep al jaren ergens anders omdat hun kind bij moeders wou slapen.
Tja, zover is het met Debbie en Jurriën toch ook nooit gekomen? Waarom zou dat met Nele wel?
Desnoods maak ik van haar eigen bed een co-sleeper en leer ik haar zo in haar eigen bed slapen. 
Ik vraag me af of psychologen wel altijd gelijk hebben...

Hahaha is waar ook!
Hij moet niet zeuren!
Maar John met de wandelwagen op pad?
Als we gaan winkelen doet hij dat wel. Maar hier in het dorp zonder mij? 
Nee, dat zie ik nog niet gebeuren! 

Nynke, Nele mag gerust bij mij slapen, als ik genoeg plaats mag hebben en zij niet steeds dwars in bed gaat  liggen  . Nu moppert manlief nog minimaal. Maar zo bestaat er nog weinig man/vrouw eh... hoe zal ik het noemen. Je weet het wel. 

Psychologen... ach, die snappen ook vast niet alles. Snappen niet dat ik nog bv geef denk ik. Want dan kan ik niet terug aan de med's. Maar ik vind dat ik het zonder med's aardig doe. De huis is redelijk schoon. Iets minder geordend misschien. Ach ja, een kindje meer. Beetje meer troep. Mag toch?
Hier in de straat roddelen ze ook. (ik hoorde vandaag van een overbuuf..) Dat ik niet werk en zij al die jaren is blijven werken toen ze kids thuis had. Maar... wat roddelen ze nou? Ze hebben er toch niks mee te maken hoe wij dat hier doen?

 
Ja, jij kan het wel even goed op een rij krijgen en verwoorden.
Soms wil hij ook nog wel eens zeggen dat alles met een derde moeilijker is. Maar dat had hij eerder moeten bedenken toen Nele gemaakt werd.