Hi,
Nou ben ik altijd wel vrij emo geweest hoor, kan janken met lady en de vagebond, en ja eigenlijk alles wel.
Maar sinds een hele tijd jank ik echt om alles, zit te luisteren naar collega die iets vertelt, maakt niet uit waarover, positief of negatief, ik sta meteen met tranen in m'n ogen, pff is ooit zo vermoeiend.
Lees ik iets van daan, ja hoor brullen, niet tranen met tuiten, of lees net verhaal van yfke met arwen en gvtoestanden, en dat ze vanavond pizza gaat eten, en ja hoor weer brullen.
Ik jank werkelijk waar om alles, als iemand gelukkig is verdrietig, maakt allemaal niet uit, ik jank wel, pfff.
Ik moest zaterdag werken, en vertel dus dat Lynn loopt sinds vrijdag, en ja hoor kom ik weer aangejankt.
Wat een toestand.
X