Beide opa's leven niet meer... De ene nooit gekend, was al overleden voordat ik op deze aardkloot kwam. Op foto's een vrij stug uitziende man, maar volgens oma (die er ook al niet meer is) echt gek met kinderen. Andere opa een schatje, vol met geintjes en knuffels maar je wist wel waar je aan toe was! Zijn begrafenis kan ik me nog goed herinneren, al was ik toen een jonge tiener.

Mijn oma's zijn er nu ook beide niet meer... Gelukkig op iets latere leeftijd, dus bewust meegemaakt, bewust gekend.

Tja mijn kinderen... missen een oma (maar toch niet echt, oma was immers al overleden voordat ik en mijn zus aan kinderen begonnen te werken). Ze missen een opa, peter's vader, gek met kinderen, dol op een geintje... Irene heeft hem gekend, anne een beetje... maar beiden kunnen ze hem niet meer herinneren, ze waren te jong.

Sneu dat ze én mijn moeder én peter's vader alleen van verhalen zullen kennen.... Da's wat dit filmpje oproept... al hebben sommige mensen behoorlijk wat smerige dingen uitgehaald, hun kleinkinderen hadden opa graag willen leren kennen...