Nadat ik de eerste keer alleen naar de borstvoedingontmoetingsdag ben geweest kwam ik me daar
toch een dikke vrouw tegen. Die had enorme borsten wel zo groot als bloemkolen.
De vrouw had ook een enorme neus met een gigantische wrat met een lange zwarte haar met een krul.
Haar baby was echter een plaatje, hoe is het toch mogelijk dat zo'n mooi kindje zo'n lelijke moeder Heeft. Borstvoeding geeft zij wel.
Maar aangezien ook die baby hiervan borsten begint te krijgen en een enorme wrat, zei papa eindelijk lieve schat je kunt beter stoppen met peuteren aan je neus want anders springt die wrat nog van ellende helemaal uit elkaar. Dat de Baby huilde van opluchting is te verwachten natuurlijk, maar het zit nu wel een beetje raar in elkaar. Dus gaan we op stap met de wandelwagen en bezoeken een arts om de baby te laten wegen. Daarna gaan we met de auto op visite bij opa en oma en we blijven er ook slapen. Morgen gaan we op de slee van de berg af sleeën. Tot in de avond. Dan eten we lekker stamppot met vegetarische balletjes en jus. Na het afwassen is het lekker lui voor een pot thee met een heerlijke sprits van de bakker. Samen genieten we van tv zonder wrat wat roet in het eten gooit. Nu slaap ik uit. Dat is voor die wrat wel het beste. Morgen mogen we wel met de baby uitslapen want de vader van dit ontzettende knappe kindje ligt graag wat te kolven en dat gaat nog redelijk goed ook. Flinke stuwing heeft de productie behoorlijk omhoog geholpen en die wrat is nu weg! Vader

heeft het druk

zijn schaapje in

in toch godgeklaagd

waar. Zo en

: wie weet wat

doen? Ik weet