Vince is een heerlijk, maar klein mannetje. Al vanaf de 1e dag zijn we aan het "tobben"met hem: Spugen (Werd geschoven op te veel voeding), rode billen en piemeltje (We zouden het niet goed schoonmaken) terwijl hij alleen maar plastte. Na een paar weken werd hij daarbij erg onrustig, huilde veel en ging zich overstrekken. Ik heb al snel aan de bel getrokken, we zijn gaan inbakeren, hielden regelmaat aan, zijn 3x naar de osteopaat geweest...Alles hielp goed voor korte tijd. Op een gegeven moment viel me op dat z'n wangen altijd rood waren en steeds roder werden en kaopt gingen.
Toen Vince een boterham kreeg, reageerde hij hier heel snel op, huilen, gillen, overstrekken, noem maar op. Ik ben een paar maanden op dieet gegaan, dit ging ontzettend goed en we dachten het gevonden te hebben.
Toch blijft zijn groei uit, de eerste paar maanden groeit hij nauwelijks in gewicht, nu blijft de lengte ontzettend achter.
De laatste keer op het CB heeft ze extra metingen verricht, kijken of alles in proporties is (Dit is gelukkig het geval). Hij had toen een druppeltje bloed bij z'n urine en de volgende dag was hij ontzettend ziek, kreeg de koorts niet naar beneden met paracetamol. Aangezien tijdens de zwangerschap vocht bij z'n nietjes zat, wat met 32 weken binnen de norm was, werd er om ons heen al snel aan een blaasontsteking gedacht en dat baarde me zorgen. De volgende dag was Vince beter, maar toch z'n urine laten testen en inderdaad: Urineweginfectie! Hij heeft een kuurtje gekregen, maar wij wilden verder laten kijken. Toen de arts van het CB belde met de uitslag van de metingen, meteen dit verhaal voor gelegd en zij dacht er hetzelfde over, net zoals de huisarts. Volgende week donderdag moeten we met Vince naar de kinderarts, hopelijk wordt hij meteen goed onderzocht en dan met name z'n niertjes.
Overigens heeft hij door de antibiotica zo'n boost gekregen dat we een heel andere Vince zagen en weer alles konden eten zonder daar een reactie op te krijgen.
Ik merk nu wel dat het plassen weer wat lastiger gaat en hij weer meer huilmomenten heeft, maar die huilmomenten komt niet door wat we gegeten hebben.

Zijn er hier nog meer kindjes met nierproblemen of een (nu nog onverklaarbare) slechte groei?
Vince is nu ruim 10 maanden en is 64,2 cm kort. 

Jeetje ik had niet in de gaten dat het zo erg met Vince gesteld is. Nele is een maand ouder en iets van 71 cm. Dat scheelt inderdaad nogal wat. En Nele schijnt maar heel gemiddeld te zijn.
Ik hoop ook dat je een goeie kinderarts treft die goed uitzoekt wat er met Vince aan de hand is!
Sterkte hoor! 

Anouska, Nele scheelt maar 2 weken met Vince.  Maar inderdaad, de meste kinderen van die leeftijd zijn zo'n 10 cm langer, valt wel op dus. Vince valt met z'n lengte zelfs onder de -3 lijn.

Nynke, ik dacht eerst ook dat hij wel zou groeien door het dieet. Z'n gewicht kwam toen aardig mee, maar z'n lengte bleef wel opvallend achter. Wij willen ook dat Vince helemaal binnenste buiten wordt gekeerd, om te beginnen met een bloedonderzoek en een echo van z'n niertjes. Niet eerst weer afwachten, want daar hebben we het nu wel mee gehad.

Hoi Andrea,

Nu zie ik het ja!
Vince is van 26 september en Nele van de 12e!
Ik kan me goed voorstellen dat jullie je zorgen maken!
Want Nele wordt al niet bij de groten gerekend en bij de fijn gebouwde kindjes. (wat voor reuzenkinderen willen ze?)

Ik ben echt wel benieuwd wat de kinderarts zal zeggen en gaat doen!

Dat lijkt me heel logisch. Je wilt toch weten of er wat met je kind is en wat het dan is. Moedergevoelens zijn dat en dat hoort bij een goede moeder!!! Fijn dat je zo makkelijk mee kan!!!

Groetjes van marloes

Net terug van de kinderarts, een hele aardige rustige en duidelijke kinderarts. Vince natuurlijk eerst gemeten (66 cm) en gewogen (7,5 kilo). Flink gegroeid voor zijn doen, 2 cm in een maand tijd.
De kinderarts heeft 'm helemaal nagekeken en nog eens goed gemeten. Voor zijn lengte heeft hij een mooi gewicht en hoofdomtrek, voorhuidje toch wel nauw (Volgende keer navragen of ze daar iets aan gaan doen) en doorverwezen voor röntgenfoto's en een echo. Foto's meteen kunnen laten maken, heel gedoe, vooral z'n beentjes. Z'n hand is om de skeletgroei te bekijken of dat voor, achter of gelijk loopt met zijn leeftijd en de beentjes zijn om de lengte geloof ik te bepalen. De echo van z'n niertjes wordt volgende week gemaakt, hij wil dit laten doen om uit te sluiten dat daar iets mee is. Volgende keer als hij een urineweginfectie zou hebben, moet ik de huisarts erop attenderen dat hij de urine op kweek moet zetten en niet alleen van zo'n stickje afgaat.

Vince ligt nu heerlijk te slapen, onwijs moe door alle indrukken.

Dank je wel Nynke. Het CB had vorige keer ook gemeten, dus over de proporties maakten we ons niet al te veel zorgen. Nu even afwachten of hij wel goed door zal groeien, dat zal de foto van z'n handje uit moeten wijzen.

Bij de arts ging het erg goed, alleen het meten bij de meetlat was wat lastig, het was maar goed dat m'n man mee was. Iedereen moets iets doen om te helpen. 

De foto's waren vervelender, getrekt aan de beentjes en dan net op een tijd dat hij moe wordt. Maar goed, het is gelukt, ik ben trots op het mannetje. Nu nog even de vervelende echo afwachten, want ik ben bang dat dat ook een heel gedoe gaat worden en dan krijgen we de volgende keer bij de kinderarts de uitslag van alles over 3 weken.

Dat worden erg spannende weken!