hoi,hoi
ik heb er wel wat ervaring mee,wouter onze zoon heeft 12 maanden lang bv gehad en heeft een afweer stoornis,en had ook een groei achterstand vooral rond de 7 a 8 maanden,ook wouter kroop heel laat en liep pas met 20 maanden,hij is overal wat later mee.
het praten gaat nu ook pas de laatste tijd beter en wouter is nu ruim 2 bijna 2,5 jaar.
De groei achterstand heeft hij geleidelijk aan vanzelf ingehaald en nu zit hij redelijk,de groeicurve van het cb is wel anders dan die van het wkz in utrecht waar wouter ook onder behandeling staat.
Echt tips heb ik ook nooit gekregen maar ook de veronderstelling dat wouter het wel weer in zou halen en ik moet zeggen dat kun je nu in de curve ook mooi zien,je ziet echt een dalende lijn en daarna begon hij langzaam te stijgen.
Wouter in nu 2 jaar en 4 maanden en weegt 13kilo en is 92cm lang,dus hij heeft hele veel ingehaald.
Niet echt een tip maar wel een hart onder de riem  daan

Hai Sannepan,

Allereerst welkom hier bij ons!! Leuk dat je ons gevonden hebt, zelfs vanuit het buitenland!

Mag ik je eens vragen wat jullie eigen bouw is? En de mensen bij jullie in de familie? Zit de hele ranke slanke bouw toevallig in de genen??? Het van de groeicurve afdonderen is sinds het stoppen met de borstvoeding gebeurd? Die groeispurt is wederom in de lengte he??? Hopelijk gaat hij dan ook meer eten (heeft immers meer energie nodig daarvoor), maar echt dikker/zwaarder zal hij dan juist niet worden...

Heb je zelf het idee dat er toch iets van allergie speelt? Ondanks dat er niets uit bloedonderzoek naar voren is gekomen? Hoe is je zoontje vanaf de geboorte geweest? Is hij nog veranderd toen je over bent gestapt naar kunstvoeding? Spuugt hij veel of heeft/had hij veel buikkrampen of heeft hij eczeem of is hij vaak ziek/verkouden?? Er zijn nog wel een aantal symptomen, maar dit is alvast een handje vol.

Wat is je eigen gevoel???

Groetjes Nynke

Mijn oudste Timo is ook een klein dun ding. Hij at ook alles, maar weinig. Hij heeft 33 maanden borstvoeding gehad. We hebben van het consultatiebureau alleen maar gedoe gehad. En uiteindelijk zijn we daar nu vanaf. Hij is nu 4 jaar, weegt 14 kilo en is ongeveer 1 meter. Het is uiteindelijk wel goed gekomen. Maar hij is duidelijk een klein dun ding.

Hij was en is wel heel snel met zijn ontwikkeling, dus daar kan ik je helaas geen tips in geven. Succes en een dikke 

Jus Irien

Wat leuk dat er zoveel mensen hebben gereageerd. Bedankt!
Ik zie dat ik de geboortedatum verkeerd erin had gezet... moet 2008 zijn
Joaquim woog 2998 gram bij geboorte. Hij had in de eerste maandjes veel last van reflux en koliek. De eerste 6 maanden met alleen borstvoeding, zat hij op de onderste lijn van de curve. Toen hij erbij mocht gaan eten (en ik hoopte dat hij daardoor meer zou aankomen) zakte hij langzaam van de curve af. Met ruim 10 maanden ben ik gestopt met de borstvoeding en ik hoopte dat hij door het drinken van kunstvoeding dikker zou worden. Maar meneer volgt gewoon zijn eigen curve.
De kinderarts zegt dat het waarschijnlijk in de genen zit. Alhoewel je dat niet zou zeggen als je mijn man en mij ziet. We zijn allebei niet super lang (ik 1.60 en mijn man 1.85) en wij hebben wel aanleg om dik te worden. Onze ouders hebben ons verteld dat wij als baby/kind ook scharminkeltjes waren en dat is dus uiteindelijk meer dan goed gekomen 
De kinderarts zegt dat wij ons geen zorgen moeten maken. Het is prima als Joaquim slechts 100 gram per maand aankomt.
Kon ik maar in de toekomst kijken en zien hoe Joaquim het over een paar jaar doet. Waar ik mij nu het meeste druk om maak is dat echt alle kindjes om ons heen hem dubbel en dwars inhalen met hun ontwikkeling. Bij Joaquim gaat niets vanzelf (leren kruipen, staan, lopen) en dan voel ik mij als moeder onzeker... wat doe ik verkeerd Ik weet het, je moet niet vergelijken met anderen, maar dat doe je tegen beter weten in toch. Ik heb niet het idee dat er verder wat aan Joaquim mankeert. Geen voedselallergie of eczeem en niet vaker ziek/verkouden dan andere kindjes. Gelukkig is het wel een heel vrolijk en blij mannetje. Na veel oefenen heeft hij wel vorige week zijn eerste woordje gezegd. Hij zegt "poes" echt zooo schattig 
Ik hoop maar dat de kinderarts gelijk heeft en dat Joaquim over een paar maanden een groeispurt krijgt... Ik zag op internet dat er een onderzoek is gedaan naar kinderen die groot zijn gebracht met borstvoeding en dat die trager groeier (of kinderen met kunstvoeding groeien (te) hard, net hoe je het bekijkt  ) Maar als we over een tijdje nog een kindje willen, dan weet ik nog niet of ik weer zo lang borstvoeding ga geven. Een trage groei is op zich niet erg. Maar achterstand in ontwikkeling is voor Joaquim soms heel frustrerend. De fysio zegt ook dat hij gewoon nog niet zelf kan staan omdat hij nog niet stevig genoeg is. Eerst maar eens kijken hoe de ontwikkeling van Joaquim verder verloopt...

Hai Sannepan,

Eerst maar eens even die nieuwsartikelen tackelen. Ja met borstvoeding groeien ze minder explosief (doorsnee kind) dan met kunstvoeding, dat klopt. Maar ze zeggen er niet bij dat kinderen die kunstvoeding krijgen te hard groeien. Je hebt vast de afgelopen jaren ook wel meegekregen dat borstvoeding obesitas op latere leeftijd kan voorkomen, aangezien onze ukken mogen drinken wat ze willen en mogen stoppen als ze vol zitten. Met op verzoek voeden, blijft maagje in normalere proporties, waardoor ze later ook minder snel teveel zullen gaan eten.

Mijn ukken hebben borstvoeding gekregen (alleen middelste vanaf vier maanden kunstvoeding) en waren volgens het CB altijd te dik, moest maar minder gaan voeden... Mijn jongste heeft het helemaal volgens het WHO boekje gekregen, tot zes (zelfs zeven) maanden exclusief borst, daarna via Rapley bijvoeding gegeven. Tot een paar weken terug dronk ze 's avonds nog steeds een paar slokken bij me. Het is een klein en stevig grietje. Zijn ze alledrie trouwens... kee middelste is bijna mager te noemen, heeft hele slanke bouw, maar is ook klein, net als andere twee die de borst kregen. Kan ook niet anders, mijn schoonmoeder is rond de 1.60m, mijn man is 1.72m en ik ben 1.70m, wij zullen dus geen reuzen op de wereld zetten.

Met het geven van potjes, kan je het kind ook nog "dwingen" meer te eten dat dat het kind eigenlijk nodig heeft, maar vele ouders hebben hier de afgelopen jaren toch voor gekozen, omdat ze dan een x-aantal uur geen voeding meer hoefden te geven. Liever op de klok, dan op verzoek van het kind. Als jij weet dat je het op drie hoofdmaaltijden moet doen, eet je ook veel meer dan dat je zou eten als je wel een tussendoortje zou mogen pakken. Je dwingt je maag groter te worden om er langer op te kunnen teren...

De ontwikkeling van je kleine man, staat hier compleet los van hoor! Ieder kind heeft zijn/haar eigen tempo en het ene kind zal veel eerder gaan kruipen/lopen, terwijl het andere kind heel lang alles observeert en waarschijnlijk veel eerder in volzinnen zal praten. Hangt ook van karakter van je kindje af. Tuurlijk vergelijk je... doen we allemaal en we maken ons ook zorgen als het eventjes anders loopt dan bij de meeste andere kinderen.

Ik heb hier gelukkig een aantal kinderen om mij heen die het ook niet volgens het boekje doen, ieder in zijn/haar eigen richting. En toch is het met al die kids gewoon goed gekomen! Kee, ééntje heeft asperger, maar is een heerlijke knul met een behoorlijk portie hersenen in zijn koppie. Bij hem ging de ontwikkeling ook niet volgens het boekje. Niks mis mee!

Sommige kinderen staan ontzettend snel en lopen al heel vlot aan mama's handen mee overal naar toe. Zelf kunnen ze het nog niet, hebben lang hulp van mama (of papa) nodig om te gaan staan en te kunnen lopen... is dat dan goed voor de ontwikkeling van het kind??? Ik heb het ook gedaan hoor, we willen allemaal het liefst dat ze rapper dan rap zijn. Maar het is niet goed voor heupjes en ruggetje, pas als ze zelf kunnen kruipen, gaan zitten en helemaal zelf kunnen gaan staan en lopen, dan pas is het lijfje er echt aan toe!

Stimuleren mag, maar overdrijf het niet, voelt het kindje zich ook niet gelukkig bij! Laat het kind het tempo bepalen, beetje kietelen en uitdagen mag, maar leg niet te veel druk op al die stappen vooruit. Gaat uiteindelijk ten koste van hun eigen zelfbeeld en zelfvertrouwen. Probeer dat in gedachten te houden... jouw kind is uniek, er is geen één ander kind wat precies gelijk is aan hem. Hij heeft zijn eigen lijn, zijn eigen ontwikkeling en zijn eigen ikje! Binnen die "curve" mag hij schommelen wat hij maar wil, pas als hij extreem terug zou vallen... is ingrijpen echt noodzakelijk. Tuurlijk is het goed om een vinger aan de pols te houden en lichamelijke problemen uit te sluiten, maar daarvoor ben je al bij kinderarts toch?

Je zou hem eventueel nog kunnen laten "checken" door een goede osteopaat, misschien heeft hij tijdens bevalling toch een blokkade opgelopen waardoor hij nu iets minder snel gaat kruipen/zitten/staan. Kan veel invloed hebben op de ontwikkeling... Misschien nog een optie??

Groetjes Nynke