thnx meid
moet ik afspraak maken bij de oogarts ofzo

vanmorgen ging het goed, vanmiddag was het weer mis.
nu geen last van mijn ogen, wel van mijn hoofd enmijn rug.

ik word er zo  niet goed van af en toe.

vorig jaar augustus zijn mijn ogen nog helemaal doorgekeken en gemeten, hadden ze dat niet moeten zien dan?

ik begin te twijfelen weet je dat, wanneer ik mijn ogen heb laten opmeten...
maar kan iig een keertje langs

ik moet het even kwijt hoor

vandaag precies een jaar geleden lag ik met barstende hoofdpijn, koorts, nek en rugpijn op bed. wist van ellende niet hoe ik moest liggen/zitten enz...
Lisanne kon ik niet aan de borst hebben, Thomas en Sylvie kon ik niet horen/zien en nou ja, dacht eerst aan een griep.
Maar ipv dat pijnstillers hielpen werd het eigenlijk alleen maar erger en erger.
's Middags heeft Karst toen de HAP gebeld en moest ik langs komen.
Weet nog dat ik met dikke tranen over mijn wangen zat te kolven omdat ik Lisanne niet kon geven wat ze nodig had en ze het dus maar uit een flesje moest krijgen.

Tegen vijven heeft mijn vader Karst en mij toen naar het Bronovo gereden.
Wat een rit from Hell.
Bij de arts gekomen twijfelde ze aan de plekjes/puntjes/vlekjes op mijn romp.
Door naar de EHBO
goddank mocht ik daar vrij snel naar binnen en duurde het nog wel even voordat ik gezien en gehoord werd.
Onderzoekje dit, onderzoekje dat.
Bloedprikken, urine inleveren en uiteindelijk ook een rugmergpunctie (god wat deed dat zeer).
Weet nog dat ze zeiden: we doen dit meer voor de zekerheid maar we gaan er vanuit dat er niets aan de hand is...

Tja, toen werd ik toch opgenomen met hersenvliesontsteking.
op dat moment wisten ze nog niet of het bacterieel of viraal was en kreeg een infuus met AB.
Op naar boven, naar de neurologie afdeling.
En daar te horen krijgen dat ik rust rust rust moest hebben, geen telefoon, geen kindjes.
Toen werd het me teveel, geen kindjes?!!!! Niet Thomas, Sylvie en Lisanne kunnen zien.
Hoe moest het met de borstvoeding (idioot eigenlijk dat je daar dan aan denkt en niet aan je eigen gezondheid, het drong gewoon niet tot me door).
Ik heb daar van zondagavond tot zaterdagochtend gelegen.
De neurologe op donderdag zei: u kunt niet naar huis zonder thuiszorg met 3 kleine kids.
de neuroloog op vrijdag: u moet morgen naar huis, ga thuis maar uitrusten/zieken.
Virale hersenvliesontsteking is niets tegen te doen...

Inmiddels zijn we een jaar verder, onze hulp was afgelopen vrijdag voor het laatst omdat Karst zijn werk het niet meer vergoeden kan belastingtechnisch.

Gisteren mijn eerste dag gehad zónder hulp en het ging wel, maar vreemd genoeg voel ik me sinds afgelopen zondag ook weer minder goed.

a.s. donderdag om 11 uur een MRI scan en de 27e naar de neurologe (degene die me toen niet naar huis wilde sturen) voor de bloeduitslagen en de uitslag van de MRI scan.

He toch, da's balen! 

Poeh, heftig verhaal Astrid! Sta je dan toch even bij stil een jaartje later. Je hoopt uiteraard dat ze niks vinden, maar aan de andere kant zit je ook met die klachten. Nog even geduld dus.
Sterkte 

He Astrid,

Lees net het hele verhaal hier. Wilde je even heel veel succes wensen met de MRI morgen. Toi toi toi.

  Babette

We gaan gewoon allemaal duimen voor jou!
Hoe laat ben je aan de beurt?