Heb al een tijdje niks van me laten horen, maarja vakantie enzo (wat trouwens heerlijk was), verjaardagen van de kinderen.
Maar nu zit ik dus in het ziekenhuis want Lieke is opgenomen.
Ze had al een aantal dagen last van diaree en haar urine begon vies te ruiken. Nu bleek ze een urineweginfectie te hebben. Nou daar is antibiotica voor. Alleen daar blijkt ze niet tegen te kunnen en ze  er alles weer uit en de diaree is er heel erg door geworden. En nu zitten we dus hier.

Het kleine vrouwtje zit vast aan een infuus met vocht en antibiotica en zal waarschijnlijk de komende 5 dagen wel moeten blijven. Ik lijf hier natuurlijk ook en we zien even of Martijn en ik gaan afwisselen. Voel me zo ontzettend 

Ik kan alleen maar denken, dat ik haar wil oppakken en naar huis wil rennen, ik vind dit nu al helemaal niks (en ik ben er pas 7 uur). Misschien ben ik een erg slechte ouder dat ik naar huis wil, maar ik vind dit zo vreselijk. Hoe doen andere ouders dit?????????????

Heel egoistisch maar ik heb echt het gevoel van: IK KAN DIT NIET 
Zal me erbij neer moeten leggen. En er voor het kleine vrouke zijn. Ze slaapt nu lekker en ik hoop dat ze een goede nacht maakt. Dan zien we morgen wel verder.

Bij het minste of geringste kan ik alweer  hoop dat dat snel overgaat.

Groetjes Anneke

Jeetje Anneke, da's niet mis zeg en dan zeker met het vooruitzicht dat ze 5 dagen moet blijven...

Hier gelukkig nog nooit een kindje in het ziekenhuis gehad dus kan er niet over meepraten.

Kan je alleen veel sterkte wensen !!!!!!

Beterschap voor Lieke en een   voor jullie allemaal

  oi anneke! Wat een verdriet en schrik! Dat is toch wel het laatste wat je wil, je kleine meid in het ziekenhuis! Maar meisje, als je ziet hoe snel ze van zo'n infuus opknappen, maakt het al heel veel goed!

Ik heb Irene in het ziekenhuis gehad, vanwege uitdroging en zij heeft een ellendige neusdrip gekregen. Een sonde die de maag in gaat (via neusje) Beroerd om te zien, maar het deed haar zo wonderbaarlijk goed! Van een doodziek vogeltje, naar een ondeugend kijkend meiske!

Ik heb haar met maagsonde gewoon bij mij op het matras genomen, was krap... maar was enige plek die ze wilde! In mijn armen! Er kan veel, als je maar even voorzichtig bent met de toegevoegde apparatuur. Ik heb niet veel geslapen, maar het deed haar zoveel goed!

En ja, overdag, als het even kan, wel even een luchtje scheppen. Martijn even bij Lieke laten en zelf even er tussenuit. Daarna kan je alles weer veel beter aan! Overdag gaat dit vaak makkelijker dan 's nachts, dan wil je immers toch heel graag bij haar zijn.

Heel veel sterkte meis, en geef Lieke een hele dikke kus van mij!!!

 

Oh jeetje joh, wat ellendig

heel veel sterkte

Even een update.

Vannacht een redelijke nacht gehad. Om half 11 's avonds kreeg ze nog een antibiotica shot en moest er in haar luier gekeken worden of ze nog had geplast. Ze had zo'n ellendige plaszak aan haar onmderkant geplakt. Daar zat niet genoeg in dus het moest er 's nachts om blijven zitten. Ze werd er wel wakker van, maar na een liedje en een knuf ging ze wel weer lekker slapen. Ik ben toen ook gelijk plat gegaan, maar zelf slaap je toch heel licht en met hap en snap.

Rond half 5 in de ochtend ging het larm van het infuus. En na 15 min. nog eens. Om 6 uur 's ochtends kreeg ze weer haar antibiotica en 20 min later ging weer dat alarm. Nadat iedereen weer plat lag gooide ze een kwartier later haar knut uit bed en bleek dat ze helemaal onder de poep zat. Dus om 7 uur in de ochtend was ze al gebadderd en kon de dag dan toch echt beginnen. Nu ligt ze weer lekker op bedje en zit ik voor haar kamer met de comp.
Ik hoordde haar weer lekker kraaien, voelt ze zich waarschijnlijk al ietsje beter.

Gisteren voordat ze naar bed ging nog even geschrokken. Ik probeerde haar nog wat melk te gevn voor het slapen gaan en toen zag ik dat heel mijn t-shirt onder het bloed zat. Bleek haar infuus te lekken (leek veel erger dan dat het was), maar ze hadden geen idee waar het vandaan kwam en het bloeden was gestopt, maar het blijft een mysterie.

Helaas zal het afwisselen met Martijn er nog even niet inzitten. Martijn is zelf ook vreselijk aan de buikloop en heeft vannacht meer de wc gezien dan zijn bed. Nu zou hij wel heel graag bij Lieke willen blijven, Maar de kans is groot dat Lieke en Martijn elkaar telkens weer besmetten, en dan zijn we nog verder van huis.
Zodra deze dame slaapt gaat moeder even haar benen strekken. Maar nu begint ze te huilen, dus ga ik zo even bij haar kijken.

Groetjes... Anneke

Anneke toch, sterkte voor je meissie, en je man.
En heel veel sterkte voor jou ook 

Hoi Anneke,

Je kindje in het ziekenhuis is inderdaad niet niks. Wij hebben ook beide kindjes in het ziekenhuis gehad. De oudste werd met spoed opgenomen wegens geinfecteerd eczeem, maar knapte snel op na 3 dagen en mocht gelukkig weer naar huis. En de jongste 2 mnd geleden, ook met erge eczeem en die bleek 2 virussen onder de leden te hebben waar hij ook erg ziek van werd. Hij heeft er 5 dagen gelegen. Dus ik weet hoe je je voelt, bah!! 

Aan de andere kant probeerden wij maar te denken dat ze daar in goede handen waren en namen wij om de beurt even de tijd om bij te tanken. Helaas lukt dat bij jou nu niet omdat je man ook ziek is!  Meid, gelukkig gaat het nu wat beter met Lieke he? Meestal hebben die kleintjes niet eens door dat ze in het ziekenhuis zijn en zien ze de ernst er niet van in. Maak je niet druk over hoe zij het ervaart!

Heel veel beterschap!!! en dikke  voor jou en Lieke

Fijn dat je ons op de hoogte houd en daar gebruik kan maken van internet.
Hoop dat het inmiddels alweer iets beter gaat.

Denk aan jullie!!
 
Ageeth