Borstvoeden.nl
Kinderen en ouders => Kind en gezondheid => Topic gestart door: Anneke op oktober 20, 2010, 10:11:43
-
Onze Jense heeft van kleins af aan al dat hij af en toe weg valt. Vnl als hij zich stoot (dus pijn), maar ook al hij heel erg boos is.
Ik wist eerst niet wat het was tot de wijkverpleger aangaf dat het op breath holding spell lijkt, de omschrijving klopt ook wel. Verder wordt hier niets aan gedaan.
Nu ging het de laatste tijd eigenlijk erg goed, maar sinds hij vorige week niet lekker was/is (oa opgezette klieren) is het weer feest. Om het minste valt hij weg, waar meestal nog wel hielp om te zeggen 'blijf er bij, adem halen' lukt dat nu niet.
Als Jense niet lekker is dan heeft dat direct weerslag op eten-drinken, of eigenlijk niet meer eten en drinken (waardoor hij ook minder snel opknapt), en dus ook vaker weg vallen.
heeft iemand hier ervaring mee.
Nu hij zindelijk is, is dus ook vaak zn broek nat (door dat spieren aanspannen en weer ontspannen) wat ik voor hem vervelend vind.
afgelopen zondag gebeurde het in de kerk na de doop dienst van Evie, de helft van de aanwezigen zowat in paniek (allemaal familie/vrienden, die weten dat Jense dit heeft)
Meerdere mensen denken dat het epelepsie is, wat dus niet zo is (en ja, t lijkt er wel een beetje op).
moest het ff van me af schrijven (vooral ook omdat het vanmorgen ook weer gebeurd is bij de opvang, dat ik weg ging, normaal heeft hij daar geen moeite mee, maar nu wel :()en hoop eigenlijk dat er mensen zijn die dit herkenen/ook mee gemaakt hebben.
-
Mijn man heeft het vroeger ook gehad toen hij klein was vertelde mijn schoonmoeder wel eens, Jasper heeft het ook wel eens maar haalt dan weer net op tjd adem om niet van zichzelf af te gaan.
Lijkt me inderdaad voor de omgeving erg schrikken dat dit gebeurd, maar ook zelf zal je er nooit aan wennen.
Verder kan ik je niet helpen met tips of wat dan ook, wat bij Jasper dan nog wel eens wil helpen is in zijn gezicht blazen zodat hij een schrikreactie krijgt en weer terug gaat ademen...
Succes met je mannetje.
Groetjes Nicole
-
Hoi Anneke,
Ken het niet, wil je er wel heel veel succes mee wensen. Tip van Nicole lijkt me een goede, hopelijk zijn er meer moeders met goede tips.
:knuf: Babette
-
bedankt voor de reacties.
Het in het gezicht blazen wil idd een enkele keer wel helpen, maar vaker niet dan wel, nu hij groter is (bijna 3 alweer) lukt t ook wel eens door te zeggen dat hij moet adem halen en niet weg moet vallen.
Wennen zal t niet, maar je weet wat er gebeurd en hoe er mee om te gaan. Wij dachten eigenlijk ook dat familie/vrienden dat ondertussen wel wisten, maar blijkt dus niet. Mn schoonmoeder raakte licht in paniek, en dat terwijl ze het vaker mee maakt en ze ook wel eens op past. mn schoonvader werd 'boos' :eh: op mn man, hij moest er iets aan doen bleef hij maar zeggen. Terwijl mijn man juist altijd heel rustig blijft en toen ook bleef en weet wat te doen :luvya:.
mn schoonzusje belde s avonds nog op, ze wilde er even over praten. Zij werk met mensen met een verstandelijk beperking en is daardoor heel wat gewend, wist ook dat Jense het had, maar niet dat het nu nog wel eens gebeurde (zo vaak zien we elkaar niet) en schrok dus best wel. Vond het wel goed van dr dat ze belde en heb eea verteld/opgezocht op internet en het er hier met haar over gehad.
-
loopt hij dan ook blauw aan?
Ik heb vroeger op een jongentje gepast die als hij heel erg overstuur was
stopte met ademhalen. Dan werd hij ook blauw rond zijn mondje
Hij overstrekte dan ook helemaal. Viel dan weg waardoor hij ook weer ontspannend.
Ik vond het toen best indruk wekkend (en ook eng)
Heb toen ook 1 meisje gezien die het had. Ze werd te hoog/hard geduwt op de schommel
en viel nou eigelijk bijna vloog eraf en die deed dat toen ook.
-
@jennifer,
wat jij beschrijft gebeurd hier idd.
-
Oei dat is schrikken iedere keer weer! Ook al weet je dat hij dat snel heeft, iedere keer overvalt het je toch weer vermoed ik? Ik heb er (gelukkig) geen ervaring mee, vind het knap dat je man dan zo goed rustig kan blijven! Wij kunnen dat ook wel (als EHBO-ers) maar zien dat niet snel bij anderen. Mijn complimenten!
:knuf: Nynke
-
Voor andere is en blijft het toch angstig om te zien.
En voor opa's en oma's gaat het toch om hun kleinkind en kunnen dan snel in paniek raken.
Zeker als er iemand is die het opvangt want dan "hoeven" ze niet rustig te zijn om hem op te vangen.
Hoewel het prettiger zou zijn als ze allemaal om je heen wel rustig zouden blijven.
Misschien kan je er eens over hebben met de opa en oma (s) en vragen hoe zij het ondervinden.
Misschien zijn ze bang dat hij stikt of er niet uit zal komen of er iets aan overhoud.
Het is voor mij echt lang geleden maar ik weet nog wel dat ik het echt niks vond.
Blazen in het gezichtje hielp ook niet bij hem. Meestal was het wel na een bepaald huiltje dus dan kon er
geprobeert worden om het overstrekken niet heel erg te laten gaan maar hem vast te houden.
Geen idee of dat goed was of niet maar hem alleen laten overstrekken vond ik zielig
-
Hoe is het met Jense?