Ja ik heb er wel vrede mee hoor Nynke. Natuurlijk, het is gewoon vreemd en wennen. Eerst had ik iets van slik, maar nu denk ik hij heeft het zelf kunnen bepalen en het is goed zo. Kleine mannetjes worden groot. Stijn komt nu veel vaker even op schoot zitten voor een dikke knuffel en ook tijdens zijn stuiterkwartier rent hij heen en weer tussen de keuken en mij en geeft me dan steeds een kus.
Het is weer een nieuwe fase die is aangebroken.
En dat doorslapen daar kan ik zo aan wennen!!! Vannacht was dan een korte nacht voor mij want ik lag er veel te laat in (half twaalf) en om vijf voor vijf ging die nare wekker al weer af dus ik heb vandaag aandelen in de koffie! Stijn is zo gezellig, heeft zijn eigen ritueel bedacht met wakker worden. Dan gaat hij eerst op gemak geluidjes maken, roept dan mamma en als ik kom gaat hij nog even liggen keuvelen, staat op, stuitert nog even in bed, en komt er dan uit. Dan moet het rolgordijn omhoog zodat hij de eenden die altijd bij de vijver zitten even bekijken en dan gaan we naar beneden!
Haha die Renée, mooi even van de gelegenheid gebruik maken om toch even in de nacht bij mamma te drinken. Wat een boef!